این روزها در اکثر کشورهای جهان، والدین درصددند تا نام‌هایی خاص و ویژه برای نوزادان خود انتخاب کنند؛ اسامی منحصر به‌فرد که آنها را از دیگران متمایز کند. این در حالی است که طی دهه‌های اخیر مردم بیشتر به دنبال اسامی محبوب و پرطرفدار برای کودکان خود بودند.

نشریه «آتلانتیک» در گزارشی با عنوان «عصر انتخاب نام منحصر به‌فرد برای کودکان» به واکاوی این تحولات در غرب پرداخت و  نوشت: این روزها، اگر با نوزادی مواجه شوید که والدین او نام‌هایی را که در گذشته طرفداران زیادی داشت برایش انتخاب کرده‌اند،  ممکن‌است  فکر کنید که این کودک با نامی که در زمان خود طرفداران زیادی داشت، به مشکل خواهد خورد و شاید حس خوبی نداشته‌باشد که اسم خود را در مدرسه به همکلاسی‌ها بگوید.

البته این موضوع در گذشته یک مشکل نبوده‌ است به عنوان مثال، نام «ماریا» برای تمام سال‌های ۱۸۸۰ تا ۱۹۶۱ میلادی به جز ۶ سال از این دوره، یکی از محبوب‌ترین اسم‌های دخترانه در آمریکا و بسیاری از کشورهای غربی بود. «لورا واتنبرگ» بنیانگذار «نامرولوژی» (Namerology) سایت مربوط به گرایش‌های نامگذاری در ین زمینه گفت: اگر با افراد نسل‌های گذشته صحبت کنید، خواهند گفت که شاید در کلاس آن‌ها پنج دانش‌آموز با نام ماریا وجود داشت اما وجود این تعداد از نام‌های مشابه برای افراد مهم نبود و نگرانی‌های امروزی وجود نداشت.

 تغییرات اسامی در آمریکا در ۶ دهه اخیر

در حدود ۶۰ سال گذشته، رویکرد والدین در اکثر کشورها برای نامگذاری فرزندانشان دستخوش تغییری عمیق شده‌ است. امروزه، بسیاری از والدین به دنبال نام‌های کمتر شناخته‌شده هستند تا فرزندانشان نامی منحصر به فرد داشته‌ باشد. در گذشته اما والدین بیشتر نام‌های متداول را به صورت آگاهانه یا ناآگاهانه، انتخاب می‌کردند تا فرزندانشان با آن‌ها وفق پیدا کنند.

بر اساس محاسبات «مارتین ام واتنبرگ» دانشمند آمریکایی، نام حدود ۳۲ درصد از نوزادان متولد شده  در سال ۱۸۸۰ از میان ۱۰ نام پرطرفدار انتخاب شده‌ بود. در سال ۱۹۵۰ این میزان به حدود ۲۸ درصد کاهش یافت و در سال ۲۰۲۰ به پایین‌ترین حد تاریخی خود یعنی ۷ درصد سقوط کرد.                                                          

بر اساس محاسبات «مارتین ام واتنبرگ» دانشمند آمریکایی، نام حدود ۳۲ درصد از نوزادان متولد شده  در سال ۱۸۸۰ میلادی از میان ۱۰ نام پرطرفدار انتخاب شده‌ بود. در سال ۱۹۵۰ این میزان به حدود ۲۸ درصد کاهش یافت و در سال ۲۰۲۰ به پایین‌ترین حد تاریخی خود یعنی ۷ درصد سقوط کرد.

واتنبرگ گفت: ما در عصر نامگذاری با نام‌های خاص و منحصر به‌فرد قرار گرفته‌ایم؛ عصری که والدین تصور می‌کنند که داشتن نامی متمایز و منحصربه‌فرد یک حُسن محسوب می‌شود.

در گذشته، بسیاری از مردم نام فرزندان خود را از روی شخصیت‌های مطرح انتخاب می‌کردند؛ موضوعی که به حفظ نام این افرد برجسته برای مدت طولانی کمک کرد. این امر به ویژه در مورد نوزادان پسر صادق بود، زیرا از نظر تاریخی تنوع کمتری نسبت به نوزادان دختر در انتخاب اسم داشته‌اند و همچنین نام خانوادگی را به ارث می‌بردند.  به عنوان مثال، در شهر «رالی» در ایالت کارولینای شمالی، تقریبا از هر دو پسر یک پسر به نام‌های «جان»، «ویلیام» یا «توماس» وجود داشت. این سه نام از دهه ۱۸۸۰ تا دهه ۱۹۶۰ میلادی در بین ۱۰ نام برتر یا نزدیک به آن باقی ماندند.

البته برخی از نام‌های دوره‌های قبل همچنان ایستادگی کرده و برجسته بودند. نام‌های مذهبی مانند «پیشنتس»، «تمپرنس» و «استندفست» وزن اخلاقی صریح داشت. مهاجران با استفاده از اسامی کشورهای خود، تنوعی را به ین نام‌ها تزریق کردند اما گاهی اوقات نام‌هایی که بیشتر سفیدپوستان استفاده می‌کردند، برمی‌گزیدند به این امید که بتوانند با آن‌ها سازگار شوند. در این زمان تنوع منطقه‌ای جذابی وجود داشت. اوکلاهاما در آمریکا در اوایل قرن بیستم نام‌هایی مانند «اوونوال» و «آدلن» را تولید کرد. در جنوب آپالاشیا، بچه‌هایی به نام‌های «میک»، «بنت»، «وایلد»، «وتستون»، «اسپید» و «سندان» نام گرفتند.

گرایش والدین به انتخاب نام‌های یکسان  در دهه‌های ۴۰ و ۵۰ ممکن است، به دلیل ایجاد نوعی وحدت در رخداد «رکود بزرگ» و «جنگ جهانی دوم» مرتبط باشد.

دهه‌های آخر نامگذاری نسبتا یکسان، دهه‌های ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ بود. به عنوان مثال به گفته واتنبرگ، در سال ۱۹۵۵ نیمی از نوزادان آمریکایی متولد شده با یکی از ۷۸ نام متداول نامگذاری شده‌ بودند. در حالی که در سال ۲۰۱۹ حدود ۵۲۰ نام متداول ایجاد شده‌ بود. گرایش والدین به انتخاب نام‌های یکسان در دهه‌های ۴۰ و ۵۰ ممکن است، به دلیل ایجاد نوعی وحدت در رخداد «رکود بزرگ» و «جنگ جهانی دوم» مرتبط باشد.

«کلیولند ایوانز» استاد بازنشسته روانشناسی در دانشگاه بلیو و کارشناس روند نامگذری، معتقد است که این رویدادها «احساس همبستگی با فرهنگ کل کشور را به مردم داد». در زمانی که مسیر موفقیت مشترک به نظر می‌رسید، شبیه بودن به دیگران چیز بدی تلقی نمی‌شد.

با این حال، نشانه‌هایی حاکی از آن بود که مردم از نام‌های بیش از حد متداول خسته شده‌اند. آهنگی در سال ۱۹۵۳ با عنوان «جان، جان، جان» (هرکسی با اسم تام، دیک و هری به نام جان شناخته می‌شود) خوانده  شد. محتوای این موزیک می‌گوید: «آیا نمی‌توانیم به این پسر کوچک استراحت بدهیم و او را به نام جدیدی صدا کنیم؟».

این آهنگ نشان دهنده شروع جریانی برای تغییر در آینده و حرکت به سمت نامی جدید و متمایز است که در دهه ۱۹۶۰ شکل گرفت. این به دلیل تغییرات گسترده‌تری در زندگی روزمره بود. همان‌طور که «فیلیپ کوهن» جامعه شناس آمریکایی و استاد جامعه شناسی در دانشگاه مریلند نوشته‌ است؛ با کوچک شدن تعداد خانواده‌ها و توقف کار کودکان، آمریکایی‌ها شروع به تمرکز بر منحصر به فرد بودن هر کودک کردند و تمایز ویژگی‌های فردی به عنوان یک پروژه‌ با نامگذاری‌های متفاوت آغاز شد. در این میان، جامعه صمیمی‌تر می‌شد و به تدریج مردم بیشتر یکدیگر را با نام کوچک خطاب می‌کردند.

با کوچک شدن تعداد خانواده‌ها و توقف کار کودکان، آمریکایی‌ها شروع به تمرکز بر منحصر به فرد بودن هر کودک کردند و تمایز ویژگی‌های فردی به عنوان یک پروژه‌ با نامگذاری‌های متفاوت آغاز شد.             

به گفته ایوانز، همین امر باعث می‌شود که نام کوچک خود را از دیگران متمایز کنید. استاد بازنشسته روانشناسی در دانشگاه بلیو، می‌گوید: یکی دیگر از تغییرات مهم این است که در دهه ۱۹۶۰، والدین شروع به دسترسی به اطلاعات در مورد روند نامگذاری نوزاد کردند. کتاب‌ها به والدین اطلاعات لازم را درباره اینکه کدام نام‌ها پرطرفدار و متداول هستند، می‌داد، در نتیجه، این امر موجب می‌شد برخی از خانواده‌ها بخواهند از نام‌هایی که بیش از حد استفاده می‌شوند، اجتناب کنند. ایوانز استدلال می‌کند که وقتی این اطلاعات به طور گسترده‌تر در دسترس قرار گرفت، والدین فشار اجتماعی بیشتری را احساس کردند که نامی مشابه دیگران را انتخاب نکنند، زیرا می‌ترسیدند جدیدترین نام‌ها را از دست بدهند.

روند نامگذاری در آمریکا اکنون در مرحله‌ای است که متمایز بودن یک حُسن محسوب می‌شود. امروز، شما نه با تطبیق نام، بلکه با متمایز بودن مطرح می‌شوید.

واتنبرگ در این زمینه می‌گوید: «والدین در مورد نامگذاری فرزندانشان بیشتر از شرکت‌ها برای نامگذاری محصولات فکر می‌کنند؛ در حالی که شرکت‌ها نوعی بازار رقابتی هستند و در آن باید بتوانید  برای موفقیت توجه مشتریان را جلب کنید.» در هر صورت امروزه والدین نام فرزندان خود را با توجه به اطلاعات موجود در گوگل انتخاب می‌کنند.

در دنیای امروز موتورهای جستجو و رسانه‌های اجتماعی مطمئنا طرز فکر خانواده‌ها را در مورد ارزشِ داشتن نامی متفاوت از اسم سایر کاربران اینترنت تغییر داده‌اند. همه این‌ها ما را به دوره‌ای از نام‌های بسیار متنوع آورده‌ است که به نوعی نشان‌دهنده انطباق خاص خود است: تلاش برای اینکه شبیه دیگران نباشید، شما را مانند دیگران می‌سازد.[۱]

این تغییر و تحولات تنها به کشور و پهنه جغرافیایی خاصی محدود نمی‌شود و در ایران نیز طی دهه‌های اخیر شاهد تحولاتی از این دست بودیم.

در ایران دامنه تغییرات در اسامی به چه شکل بود؟

طی دهه‌های اخیر در ایرن نیز شاهد روندی مشابه بودیم به عنوان نمونه، بر اساس اطلاعات اداره ثبت احوال درباره نامگذاری نوزادان طی دهه‌های گذشته، طی دهه ۸۰ پرطرفدارترین نام‌های نوزادان ایرانی را اسامی مذهبی تشکیل دادند.

در میان نام‌های دخترانه طی دهه ۸۰ همواره نام‌های «فاطمه» و «زهرا» رتبه اول و دوم و «مریم» و «زینت» در سال‌های ۸۰ تا ۸۲ رتبه سوم و چهارم بیشترین نامگذاری دخترانه را داشته‌اند اما از سال ۸۳ تا ۸۶ «مبینا» رتبه سوم را داشت. درسال های ۸۸ و ۸۹ پس از نام‌های «فاطمه» و «زهرا» که همواره رتبه‌های اول و دوم نام‌های دخترانه را در دهه ۸۰ داشته‌اند، «ستایش» به عنوان یک اسم فارسی رده سوم جدول فراوانی نامگذاری دخترانه را به خود اختصاص داد.

در نامگذاری نوزادان پسر ایران طی دهه ۸۰ دامنه تغییرات گسترده‌تر از نام‌های دختران بوده‌است به‌گونه‌ای که در سال ۸۰ نام‌های «علی»، «محمد» و «امیرحسین» به ترتیب بیشترین فراوانی نامگذاری نوزدان پسر را به خود اختصاص داده‌است.

نکته قابل توجهی که در فرهنگ نامگذاری پسران در ایران وجود دارد، استفاده از نام‌های ترکیبی و دو بخشی است به‌گونه‌ای که بیش از نیمی از ۲۰ نام اول پسرانه، ترکیبی است مانند «امیرعلی»، «امیرحسین»، «امیرمحمد»، «محمد مهدی»، «محمدرضا» و «محمدحسین».نکته قابل توجهی که در فرهنگ نامگذاری پسران در ایران وجود دارد، استفاده از نام‌های ترکیبی و دو بخشی است به‌گونه‌ای که بیش از نیمی از ۲۰ نام اول پسرانه، ترکیبی است مانند «امیرعلی»، «امیرحسین»، «امیرمحمد»، «محمد مهدی»، «محمدرضا» و «محمدحسین».

«امیر میرزایی» مدرس مردم‌شناسی عوامل مختلفی را در انتخاب نام موثر می‌داند و معتقد است: در میان عوامل تاثیرگذار در نامگذاری، دین و مذهب و شخصیت‌های مذهبی، نام‌های تاریخی، مشاهیر و نام‌آوران علمی و حماسی و برخی مظاهر طبیعت مانند گل‌ها در میان بانوان بیشترین سهم را در انتخاب نام برای نوزادان دارد.

میرزایی حرکت به سمت انتخاب نام‌های خاص را از مواردی دانست که در سال‌های اخیر در برخی خانواده‌ها مورد توجه قرار گرفته‌ است. وی اسامی پسرانه «عرشیا»، «ماهان»، «امیرحافظ» و «پرهام» و نام‌های دخترانه «آتنا»، «الینا»، «رها»، «کیانا» و «هلیا» را از جمله نام‌هایی دانست که در دهه‌های گذشته کمتر رایج بوده و در دهه ۸۰ در زمره ۵۰ نام پرفراونی کشور قرار گرفته‌ است.[۲]

گروه زندگی – خیلی وقت است که تقلب، دیگر موضوع عجیب و تازه‌ای برایمان نیست؛ آنقدر که در هر حرفه و شاخه‌ای، می‌توان با پدیده‌های تقلبی روبرو شد که به اسم اصل و کاربردی بودن، فقط به دنبال جذب مشتری هستند، آن‌هم بدون در نظر گرفتن عواقب احتمالی‌اش برای مشتری. از فروش کالاهای فیکی که به قیمت گزاف و به عنوان اصل فروخته می‌شود و یک هزارم کاربرد، خاصیت و کیفیت کالای اصلی‌اش را ندارد تا برخی از دفترهای مهاجرتی که با وعده مهاجرت آسان، مشتری‌هایی موقتی جذب می‌کنند و بدون رسیدن به نتیجه، دفتر را تعطیل و بار خود را در همان مدت کوتاه می‌بندند. اما انگار تازه‌ترین این تقلبی‌ها، سلامت جسم و روح افراد را نشانه گرفته است؛ این روزها تب لاغرشدن در کمترین زمان ممکن بالا گرفته و خبرهایی از قرص‌های لاغری به گوش می‌رسد که در عرض یک هفته انباشت چربی را از بدن تان حذف می کنند. قرص‌هایی که واقعا لاغر می‌کنند اما چطور و چگونه‌اش بماند!

چیزی به نام لاغری سریع نداریم

همه می‌خواهند لاغر شوند؛ هدفی که ممکن است به خاطر آن، حرف هر کسی که از راه برسد را قبول کنند:« ده روز فقط سبزیجات بخور؛ ببین چند کیلو کم می‌کنی!» این تنها یکی از نمونه توصیه‌هایی است که برای لاغری از طرف دوست و آشنا تجویز می‌شود؛ توصیه‌ای که البته در لابه‌لای همه روش‌های غلط، قابل اعتناتر از بقیه آن‌ها است اما چه کسی است که نداند، نرسیدن مواد مغذی و متنوع به بدن چه کارهایی دست ما می دهد. کارشناسان تغذیه معتقدند که لاغری و تناسب اندام خوب است اما نه به شرط به خطر انداختن سلامت دیگر اعضای بدن: « این کار راه دارد؛ روش دارد! روش‌هایی که تجربه خودشان را پس داده‌اند و البته به کمی زمان نیاز دارند.» این را «محمد علی باقری»، کارشناس سلامت و حوزه تغذیه می‌گوید که معتقد است که هیچ لاغری و تناسب اندامی، بدون گذر زمان و به صورت تدریجی محقق نخواهد شد، مگر اینکه دست به دامن روش‌هایی شویم که ممکن است که خانه آخرش ممکن است ایست قلبی باشد!

این شوخی رگه‌هایی از واقعیت دارد

شوخی‌اش هم نگران کننده است. گاهی دوستانی بعد مدتی همدیگر را می‌بینند. یکی از آن ها سخت لاغرتر از گذشته شده است. بین شوخی‌ها و خنده‌ها یک نفر در می‌آید و می‌گوید چطور این قدر لاغر شدی، اعتیاد داری؟ این شوخی رگه‌هایی از واقعیت دارد و اعتیاد و مصرف مواد مخدر، می‌تواند فرد را لاغر و بی‌جان کند. اتفاقی که گاهی به واسطه گرفتار شدن در دام اعتیاد برای فرد رخ می‌دهد و گاهی برعکس؛ یعنی برخی از افراد صرفا به دنبال لاغری و تناسب اندام هستند و آنقدر خودشان را به هر روشی برای رسیدن به این هدف می‌سپارند که ممکن است واقعا معتاد شده باشند. اما این ماده مخدر از چه نوعی است؟ این روزها همه قرص های لاغری و چربی سوزی که در عطاری ها دست به دست می‌شوند مجوزی از وزارت بهداشت و سازمان غذا و دارو ندارند و در ترکیبات بسیاری از آن ها مت آمفتامین یا همان شیشه که به شدت اعتیاد زاست یافت می‌شود.

جوان‌تر ها مشتری این قرص‌ها هستند

«تازه فهمیدی؟ خیلی وقته که اصلا خود مردم به هوای همین قرص‌ها، سراغ بعضی از عطاری‌های آشنا می‌روند و این درخواست را دارند.» این را یکی از مشتری‌های همیشگی داروهای گیاهی می‌گوید که رفت و آمد زیادی به عطاری‌ها دارد و به دفعات دیده است که برخی از مشتری‌ها، به خصوص دختران و پسران جوان، درخواست چنین قرص‌هایی را دارند؛ این قرص‌ها دو نوع مشتری دارند: «بعضی‌ها به هوای همین خاصیت اعتیادآور سراغش را می‌گیرن و بعضی‌ها هم وقتی درخواست دارویی برای لاغری می‌کنند که سریع هم جواب بدهد، با این پیشنهاد روبرو می‌شوند! مورد داشته‌ایم که عروس خانمی چند روزی قبل مراسم از این قرص‌ها سفارش داده است. بعضی از آن ها از عوارض این قرص‌های اعتیاد آور خبر دارند اما ظرف چند روز لاغر شدن آن ها را به این راه می‌کشاند.»

از پرخاشگری تا خستگی مفرط همیشگی

پیش از مصرف هر داروی چربی سوزی باید از خودمان بپرسیم به  چه قیمت مشتری این ماده ظاهرا گیاهی شده‌ایم. واقعیت این است که برخی از این دست قرص‌ها، ترکیباتی مانند آمفتامین دارند؛ ماده مخدری که بارزترین ویژگی‌هایش توهم، پرخاشگری، خستگی مفرط و کاهش اشتها است و همین کاهش اشتها، می‌تواند حواس‌ها را از دیگر ویژگی‌هایش که بی‌خوابی و وابستگی مفرط به آن است، پرت کند. چنین قرص هایی باعث کاهش وزن می‌شوند؛ اما این نوع چربی‌سوزی و کاهش اشتها، جزوی از عوارض منفی آن‌ها است نه خاصیت خوبی که بشود آن را دلیلی برای سلامت این قرص‌ها دانست.

مجوزی که حرف اول را می‌زند

عطاری‌ها، محل مناسب و قابل اطمینانی برای عرضه دارو نیستند؛ واقعیتی که البته خیلی از آدم‌ها به آن توجه نمی‌کنند و برای هر درمانی، اولین مقصدشان، همین فروشگاه ها هستند:« داروهای لاغری چه به صورت گیاهی باشند چه تشکیل شده از مواد شیمیایی، باید حتما مجوز وزارت بهداشت داشته باشند.» این را «دکتر امیرحسین جمشیدی»، رئیس دانشکده طب ایرانی می‌گوید که معتقد است که حتی داروهای مجوزدار را هم نباید از عطاری خرید؛ بلکه عطاری‌ها، مراکزی هستند که فقط می‌توانند برخی گیاهان خشک را به صورت باز و فله‌ای و البته آن هم در شرایط کاملا بهداشتی عرضه کنند. همین و بس.

 لاغری به قسمت بیماری

واقعیت این است که افراد بسیار زیادی، تمایل به استفاده از داروهای شیمیایی ندارند؛ کسانی که با افتخار، از مصرف همیشگی‌شان برای درمان هر مشکلی، از داروهای گیاهی می‌گویند و به انتخاب خودشان می‌بالند. اما واقعا داروهای گیاهی هیچ عارضه‌ای ندارد؟ موضوعی که حقیقت ندارد و برخی از داروهای گیاهی که به هدف خاصی مانند لاغری از طرف عطار و فروشنده تجویز می‌شود، می‌تواند عوارض جبران‌ناپذیری داشته باشد.

«محمد علی باقری»، کارشناس سلامت و حوزه تغذیه معتقد است که هر ماده‌ای که بتواند در کوتاه‌مدت، تاثیری بر عملکرد بدن بگذارد، یعنی فیزیولوژی فرد را نشانه گرفته و آن را از حالت طبیعی خارج کرده است: «فارغ از داروهایی که تجویز پزشکان متخصص هستند و مجوز وزارت بهداشت دارند، هر داروی دیگری که بتواند موجب پیامدهایی مانند کاهش وزن شود، یعنی فیزیولوژی اختصاص بدن فرد را از حالت طبیعی خارج کرده است؛ اتفاقی که بدون شک آسیب‌زننده است.» او از واکنش‌های بافت‌های مختلف بدن می‌گوید که ممکن است در برابر چنین موادی، واکنش‌های متفاوتی نشان بدهند؛ از جمله ایست قلبی و بروز سرطان‌. یعنی دستیابی به لاغری، گاهی زندگی فرد را به نابودی می‌کشد.

ورود این دست ساز ها به داروخانه‌ها ممنوع است

چرا داروخانه این داروهای لاغری را ندارند؟ چون دست‌ساز هستند و مجوز ندارند؛ بنابراین اجازه فروش چنین دارویی در داروخانه وجود ندارد. عوضش تا دلتان بخواهد در باشگاه‌های ورزشی برای ورزشکارانی که به دنبال تناسب اندام هستند، در آرایشگاه‌ها برای کسانی که دلشان می‌خواهد زیباتر شوند و در عطاری‌ها و برای کسانی که می‌خواهند سالم‌تر باشند عرضه می‌شوند. این حکایت داروهایی است که مثلا فرد را لاغر یا چاق می‌کنند و او را به اندام دلخواهش می‌رسانند اما نهایتش این است که احساس می‌کنند یک چیزی در حال و روزشان، سرجای خودش نیست: «لاغر شدم ولی ضربان قلبم تند می‌زنه» این را یکی از کسانی می‌گوید که از مراجعه به عطاری و خرید قرصی تحت عنوان لاغری خیلی راضی بوده تا اینکه ناگهان ورق سلامتی و حال خوبش برگشته است. کافی است برای مدتی، دارویی را حاوی آمفتامین مصرف کنید؛ دارویی که به موازات اینکه فرد را لاغر می‌کند، او را معتاد به مصرف این ماده و در عین حال عصبی و پرخاشگر خواهد کرد. این تجربه  افراد بسیاری است که معتقدند از لاغری‌شان خوشحال بودند اما ناگهان به خودشان آمدند و دیدند که چقدر بی‌حوصله، عصبی و پرخاشگر شده‌اند.

تجارتی به نام قرص

هر کانالی از شبکه‌های ماهواره‌ای را که باز می‌کنی، با تبلیغی از قرص‌های چاقی و لاغری روبرو می‌شوی! قرص‌هایی که با تبلغیات گسترده، بازار را به دست گرفته‌اند و طرفداران زیادی دارند اما چه کسی می‌داند که در پس این کاهش و یا اضافه کردن وزن، چه راهکاری پنهان شده است؟ راهکاری که می‌تواند فرد را به هدف اولیه‌اش برساند اما در مدت زمان کوتاهی او را راهی بیمارستان خواهد کرد. بی‌اشتهایی در فرد، یکی از اساسی‌ترین ویژگی‌هایی است که این قرص‌ها برای لاغری دارند؛ از طرف دیگر تورم در بدن یا همان چاقی کاذب هم حاصل کورتونی است که برخی از این قرص‌ها برای افراد ایجاد می‌کنند. مشتری ها این را نمی دانند فقط فکر می کنند معجزه شده است و به هدف شان رسیده‌اند.

به دنبال معجزه نباش

«محمدعلی باقری» مثل همه متخصصان حوزه تغذیه معتقد است که در اولین قدم، باید بدن و نیازهای بدن خود را بشناسیم و متناسب با آن، عمل کنیم: «لاغری نیاز به گذر زمان و رژیم اصولی متناسب با بدن هر فرد دارد. حتی سن و سال هم روی این رژیم تاثیرگذار است و برای همه نمی‌توانیم یک تجویز داشته باشیم. اما راهکارهای کلی در این رابطه وجود دارند که مضر نیست، بلکه برای بدن مفید است. روی آوردن به استفاده از موادی که فیبر بالایی دارند، می‌توانند سوخت و ساز بدن را به تعادل برسانند و ما را به هدف‌مان نزدیک کنند. استفاده از پروتئین های سالم و مصرف بیشتر سبزیجات و صرف نظر کردن از غذاهای پر چرب و فست فود ها هم توصیه همیشگی متخصصان است.» اما همین رویه هم باید با گذر زمان منتج به چربی زدایی از بدن شود.هر زمان با این تبلیغات رو به رو شدید که ظرف یک هفته به اندام ایده‌آل تان برسید راه‌تان را کج کنید و از مسیری دیگر به سمت هدف تان حرکت کنید. این قرص‌ها لاغرتان می‌کنند اما بعد از آن ها شما را تبدیل به یک معتاد تمام عیار به مت آمفتامین کردند.

به گزارش خبرگزاری مهر، قطع عضو ضایعه‌ای جبران ناپذیر است، با احتیاط و پرهیز از رفتارهای پر خطر، زندگی را برای خود و دیگران تلخ نکنیم.

با ایجاد سر و صدای ناهنجار و مهیب، شادکامی را به تلخی تبدیل نکنیم.

اصابت ترکش‌های ناشی از انفجار مواد محترقه به چشم، باعث بروز آسیب‌هایی در ناحیه پلک و چشم می‌شود و گاهی حتی به نابینایی می‌انجامد.

از قرار دادن لوازم کهنه و اضافی در سطل‌های مکانیزه جمع آوری زباله در روزهای آخر سال و نزدیک چهارشنبه سوری خودداری کنیم.

در صورت وجود، حتی‌الامکان برای روشن کردن آتش از محل‌های تعیین شده توسط شهرداری منطقه استفاده کنیم.

در چهارشنبه سوری فرزندانمان را با خطر تنها نگذاریم.

حضور والدین شاغل در روز چهارشنبه سوری، زودتر از زمان همیشگی در جهت کنترل و نظارت بر فرزندان توصیه می‌شود.

در برگزاری آئین باستانی چهارشنبه سوری، با فرزندانمان مشارکت کنیم.

از نزدیک شدن به افرادی که مسائل ایمنی را در روز چهارشنبه سوری، رعایت نمی‌کنند جدا بپرهیزیم.

مراقب رفتارهای خطرناک و ناهنجار باشیم و در صورت لزوم مراتب را به پلیس ۱۱۰ اطلاع دهیم.

از پریدن روی آتش به خصوص با چادر، مانتو و یا لباس‌های گشاد اجتناب کنیم.

کبریت و مواد آتش‌زا مانند بنزین، الکل و مانند آن را به خصوص در روزهای آخر سال و چهارشنبه سوری از دسترس کودکان و افراد نابالغ دور کنیم.

کودکان اغلب کبریت و ترقه و مواد آتش‌زا را در نقاط غیر قابل دید مثل انباری، داخل کمد و وسایل شخصی خود مخفی می‌کنند. توصیه می‌کنیم در این ایام، حتی‌الامکان این محل‌ها را مورد بازرسی قرار دهید.

داخل خانه و فضای بیرون خانه (حیاط، حیاط خلوت، انبار، پارکینگ، پشت بام) را وارسی کنیم تا اگر کودکان مواد محترقه در آنجا پنهان کرده‌اند، آنها را پیدا کنیم.

ترقه‌ها و فشفشه‌ها و دیگر اسباب آتش بازی را از فروشنده‌های مجاز و معتبر تهیه کنیم. به برچسب آنها توجه کرده و از بی خطر بودن آن اطمینان حاصل کنیم.

از نگهداری مواد محترقه و وسایل آتش بازی (حتی وسایل و مواد استاندارد) در نزدیکی وسایل حرارتی و برقی خودداری کنیم.

از مواد محترقه و منفجره، ترقه و فشفشه دست ساز استفاده نکنیم.

هرگز مواد محترقه را در جای گرم به خصوص داخل یا در مجاورت موتورخانه انبار نکنیم.

به هیچ عنوان، مواد محترقه را در ظروف شیشه‌ای یا فلزی قرار ندهیم.

در نزدیک محل ایجاد آتش، از وجود آب یا دیگر مواد خاموش کننده آتش مطمئن شویم.

از پرتاب کردن مواد آتش‌زا مثل فشفشه، بالن، دارت و … بر روی درختان، پشت بام‌ها و منابع سوخت جدا خودداری کنیم.

از پرتاب ترقه و مواد آتش‌زا از پنجره آپارتمان، پشت بام و بالکن به خیابان جدا خودداری کنیم.

از نگهداری مواد محترقه، تهیه و ساخت وسایل آتش بازی در منزل، زیر زمین، محل کار و … خودداری کنیم.

از حمل مواد محترقه و آتش گیر و انفجاری حتی به مقادیر بسیار کم، در جیب لباس و کیف جدا خودداری کنیم.

مواد آتش بازی (منفجره و محترقه) را به طرف افراد دیگر پرت نکنیم.

از پرتاب نارنجک و مواد محترقه به ساختمان‌ها که موجب آسیب رساندن و بد منظره کردن آنها و نمای شهرمان می‌شود، خودداری کنیم.

از آتش زدن لاستیک، هیزم، کارتن خالی و امثال آن در واحدهای مسکونی و پارکینگ خودداری کنیم.

از ریختن مواد سریع الاشتعال مانند نفت، بنزین و … بر روی آتش روشن جدا خودداری کنیم.

هنگام استفاده از فشفشه، دستمان را باز نگهداشته و از جلوی صورتمان دور نگهداریم تا دچار سوختگی نشویم.

تماشاچیان معمولاً در خطر اصابت ترکش‌های ترقه‌ها و مواد منفجره هستند، سعی کنیم در تیررس ترکش‌ها نباشیم.

فقط در فضای باز از فشفشه و ترقه استفاده کنیم.

از انداختن مواد تحت فشار (مانند کپسول‌ها، اسپری حشره کش و..)، وسایل شیشه‌ای مانند آمپول و قوطی‌های فلزی مانند اسپری و کنسرو به درون آتش جدا بپرهیزیم.

در صورت روشن کردن آتش توصیه می‌شود که آتش در حجم کم باشد و از ریختن مواد سریع الاشتعال مانند بنزین، نفت و الکل جدا خودداری کنیم.

برای روشن کردن آتش از محل‌هایی استفاده کنیم که امکان سرایت به جاهای دیگر را نداشته باشد.

در نزدیکی پمپ بنزین‌ها و وسایل نقلیه که حامل بنزین و مواد سوختنی است آتش بازی نکنیم.

با مشاهده خرید و فروش مواد محترقه غیر استاندارد به هر شکل، سریع مأمورین نیروی انتظامی یا پلیس ۱۱۰ را در جریان قرار دهیم.

از برپایی آتش در معابر باریک و در نزدیکی پست‌های برق یا ایستگاه‌های تقلیل فشار گاز و پارکینگ‌های عمومی پرهیز کنیم.

از پارک اتومبیل در کوچه‌ها و معابر تنگ خودداری کنیم، آتش بازی در نزدیکی آنها این وسایل را مبدل به بمبی می‌گرداند که چاشنی انفجار آن کشیده شده است.

وجود یک کپسول آتش نشانی و جعبه کمک‌های اولیه در نزدیک محوطه آتش ضروری است.

در هر زمان فقط یکی از مواد محترقه و منفجره را روشن کنیم و همزمان تعداد زیادی از آنها را باهم آتش نزنیم.

ترقه‌ها و فشفشه‌های عمل نکرده را مجدداً روشن نکنیم.

در پایان شب چهارشنبه سوری، بقایای مواد آتش بازی را به سرعت جمع نکنیم، لااقل ۱۵ تا ۲۰ دقیقه صبر کنیم و بعد بر روی آن یک سطل آب بریزیم و قبل از ترک محل، حتماً از خاموش شدن آتش مطمئن شویم.

محل سوختگی فرد مصدوم را با آب سرد و تمیز، حداقل به مدت ۱۰ دقیقه بشوییم و کمربند و زیورآلات و وسایل تنگ و فشارنده را خارج کنیم.

درصورت مواجهه با افرادی که دچارسوختگی شده، ضمن حفظ خونسردی ازمالیدن مواد غیر بهداشتی مثل خمیردندان، سیب زمینی، روغن و گذاشتن یخ بر روی محل سوختگی خودداری کنیم.

فردی که دچار سوختگی شده را هرچه سریع‌تر به مرکز درمانی منتقل کنیم و در صورت شدت مصدومیت با اورژانس ۱۱۵ تماس بگیریم.

اگر لباس مصدوم روی عضو سوخته را پوشانده، آن را از بدنش خارج کنیم و اگر لباسش به پوست ناحیه سوخته چسبیده است، دورتادور آن را تا محل چسبیده به بدن قیچی کنیم.

در صورتی که چشم در اثر اصابت ترکش‌های ناشی از انفجار مواد محترقه آسیب دیده است، از قراردادن دستمال، پنبه یا گاز روی چشم خودداری کنیم.

اگر دچار سوختگی شدیم، از دویدن خودداری کنیم و بلافاصله بر روی زمین بغلتیم.

از پتو برای خاموش کردن فردی که لباسش آتش گرفته است، استفاده کنیم و هرگز از کپسول آتش نشانی برای خاموش کردن او، استفاده نکنیم.

در صورت بروز هرگونه حریق یا حادثه‌ای، ضمن حفظ خونسردی، در اسرع وقت با سازمان آتش نشانی (۱۲۵) تماس بگیریم و نوع حادثه و نشانی دقیق محل حادثه را اطلاع دهیم.