به گزارش ساینس، این ماده زیستی جدید دارای دو سطح متفاوت است که یک سطح آن به تاندون‌ها می‌چسبد و سطح دیگر آن روی بافت‌های اطراف سُر می‌خورد. همچنین این ماده قابلیت آزادسازی داروها در محل آسیب را دارد.
برای تولید این ماده که Janus Tough Adhesives (JTAs)  نام دارد، از یک هیدروژل چسبناک جراحی استفاده شد که چند سال قبل با الهام از مخاط نوعی حلزون، توسط محققان تولید شده است. این هیدروژل دارای سطحی است که پوشیده از کیتوسان بوده و با چسبیدن به تاندون، دوبخش پاره شده آن را در کنار یکدیگر نگه می‌دارد.