وبسایت روزنامه امروز خراسان جنوبی
امروز خراسان جنوبی- قاسمی / پیشکسوتان ورزش در هر استانی باید بیشتر مورد توجه قرار گیرند چرا که تمام مراحل و سختی های ورزش را گذرانده اند و می توانند چراغ روشن برای ادامه راه باشند در همین راستا با یکی از پیشکسوتان ووشو که به نوعی حتی بنیان گذار این ورزش در استان بوده است گفت و گو کردیم. او معتقد است حاشیه ها ورزش را نابود می کنند و باعث کناره گیری افراد با تجربه می شود. او همچنین می گوید: وقتی یک مربی رئیس هیئت می شود فقط به آن رشته و سبک خود توجه می کند و دیگر سبک ها و شاخه ها آنچنان که باید مورد توجه قرار نمی گیرد. در ادامه با مجید فلاح و نقطه نظرات او بیشتر آشنا می شویم.
ضمن معرفی خودتان بفرمائید از چه زمانی ووشو را شروع کردید؟
از ۷سالگی رزمی کار می کنم. در سال ۸۱ وارد استان خراسان جنوبی شدم که ورزش رزمی را از استان گیلان شروع کردم. اولین ورزش رزمی را با سبک شتوکان آغاز کردم و بعد کیوکوشین که دان ۳کیوکوشین را دارم و مربی رسمی فدراسیون کاراته هم هستم، همچنین دان یک کیک بوکسینگ که در ۱۶سالگی گرفتم و مدت ۷سال کونگ فو توآ کار کردم و در سال ۸۶ به مسابقات برون مرزی پکن دعوت شدم.
چه شد که وارد استان خراسان جنوبی شدید؟
در سال ۸۱ اوج مسابقات رزمی بنده بود و چون کارمند بودم به خراسان جنوبی اعزام شدم و به دلیل علاقه ای که به ورزش های رزمی و مخصوصا ووشو داشتم سالنی را در خیابان مدرس اجاره کردم تا بتوانم ووشو را در استان به مردم معرفی کنم. اکثر شب ها به همراه هنرجویانی که در کلاس ووشو ثبت نام کرده بودند و داخل پارک حرکات ووشو که تالو ومبارزات ساندا بود انجام می دادن که علاقمندان زیاد پیدا کرد و از این افراد تاکنون حدود ۸نفر دان یک تا۴ و مربی گری را توانسته اند اخذ کنند.
علاقه مندی شما به ووشو از چه زمانی شروع شد؟
علاقمندی من به ووشو زمانی شروع شد که در مسابقات کیک بوکسینگ کشوری انتخابی تیم ملی در استان گلستان شهر گرگان بصورت انفرادی و آزاد شرکت کردم و در این مسابقات مقام دوم کشوری را به دست آوردم و با یکی از مربیان ووشو آشنا شدم که از استان تهران بود. توسط این شخص با بنیانگذار نانچوان ووشوی کشور علی جهانگیری زاده آشنا و حدودا یک سال در کلاس وی با حرکات ووشو و مبارزات ساندا آشنا شدم. با ورود به استان خراسان هم توانستم ووشو را در استان پایه گذاری کنم و چندین مدال کشوری دیگر را هم کسب کرده ام و اکنون دان ۵ ووشو را دارم و مربی درجه یک، داور درجه یک کشور و عضو فدراسیون ووشو هستم.
استان را در حوزه ورزش های رزمی به ویژه ورزش ووشو چگونه می بینید؟
جوانان استان دارای استعدادهای خوبی هستند و اگر خانواده ها مانند تحصیل که در کنار فرزندشان هستند در ورزش ووشو نیز مشوق خوبی باشند خراسان جنوبی جزو استان های برتر ووشو خواهد بود. ووشو یکی از ورزش هایی هست که هم نرمی دارد و هم سختی و علاقه مندان از سنین ۷سالگی می توانند وارد شوند و تا قهرمانی و بعد از قهرمانی حتی در سنین میانسالی می توانند ادامه دهند و حرکات آن برای بدن مفید می باشد. بدلیل تجربیات زیادی که در ورزش های رزمی و مخصوصا ووشو دارم و با توجه به شناخت کاملی که از استان و بیرجند دارم نیروهای جوان و با استعداد بالایی در این منطقه وجود دارد. در سال ۸۸در مسابقات ووشوی دانش آموزی که در استان هرمزگان شهر بندر عباس برگزار شد با کمک آموزش پرورش توانستیم جوانان با استعداد را کشف و در مسابقات تالو نوجوانان و نونهالان طی مدت یک ماه امتیاز خوبی را برای استان کسب کنیم. جوانان استان می توانند زیر نظر مربیان خوب، مربی که در استان وارد حاشیه ورزش نشود و حمایت اداره کل ورزش جوانان به درجات خوبی در این رشته برسند و مطمئنا ووشوی استان یکی از استان های خوب در ورزش های رزمی مخصوصا ووشو خواهد بود و مدالهای درخشانی را کسب خواهند کرد.
به نظر شما چه مشکلاتی در ورزش استان و در رشته ووشو وجود دارد؟
ورزش کلی استان نیاز به یک سالن با امکانات خوب دارد تا علاقه مندان با تجربه مربیان خوب از آن استفاده کنند. همچنین یک هدایت کننده تیم یا اسپانسر می تواند تیم ورزشی استان را حمایت کند تا در بازی ها بتوانند حرفی برای گفتن داشته باشند.
به نظر من یکی از مشکلات مهم همین حاشیه ها می باشد اولا که نباید رئیس هیئت از مربیان باشد و مربی فقط باید به عنوان یک مهره اصلی کمک کننده تیم و آموزش و همکاری داشته باشد نه کسی که تمام اختیار هیئت را برعهده دارد چرا که در کل ورزش ها و ووشو اختلاف نظر وجود دارد مخصوصا در ووشو که شاخه های زیادی دارد و هر مربی که رئیس هیئت شود اولین کاری که انجام می دهد برای خودش و باشگاه خودش کاری انجام می دهد و باشگاه دیگر را در نظر نمی گیرد و فقط تبلیغات از کلاس همان مربی که رئیس هیئت استان است می شود. من هم زمانی رئیس هیئت ووشو بودم ولی بعد از مدتی چون به مربیگری علاقه داشتم پست ریاست را قبول نکردم وبه عنوان دبیر همکاری کردم و مجددا بدلیل حاشیه ها به سمت مربی گری رفتم. همچنین مشکل دیگری که در ووشوی استان وجود دارد نداشتن سالن ووشو برای ووشوکاران است البته خانه ووشو داخل استان هست که به سبک های رزمی دیگر اجاره داده شده و محل درآمد تعدادی از افراد شده و فکر کنم اگه نباشد در تأمین مخارج خودشان بمانند.
راهکار حل این مشکلات چیست؟
همانگونه که گفتم نباید مربی رئیس هیئت شود و باید چارچوب هایی در این زمینه دیده شود و درباره خانه ووشو نیز به همین دلیل از مدیرکل ورزش و جوانان خواهش می کنم خانه ووشوی استان را از هیئت ووشو گرفته و در اختیار ورزش و جوانان باشد و هر مربی که می خواهد خودش از ورزش و جوانان سالن دریافت کند. همچنین در حوزه ورزش نباید بدنبال حاشیه بود و به مربیان قدیمی باید بها داده شود چون بعضی از مربیان بدلیل مشغله کاری مجبورند بیشتر وقت خود را به ورزش روزانه خودشان اختصاص دهند و یا مربیانی داریم که تجربه ندارند ولی بدلیل وقت آزادی که دارند بیکار نشسته اند و حاشیه در وزرش مخصوصا ووشو راه می اندازند و این افراد کسانی هستند که ووشو را در استان از بنده آموزش دیدند.
درخواست شما از مسئولان و پیشکسوتان چیست؟
بنده و کسانی همانند آقای وحدتی و بعد آقای افتخاری کسانی بودیم که ووشو را در استان توسعه دادیم ولی به دلیل حاشیه سازی ها و مشغله های دیگر آن را به دست کسانی دادیم که به فکر رونق اصلی ووشو نیستند و اکنون هم خانه ووشوی استان را در اختیار گرفته اند ولی خیلی از مربیان ووشو بی سالن هستند و خانه ووشوی استان تبدیل به منبع درآمد و اجاره به سبک های دیگر شده است و مربیان ووشو سالن ندارند البته به غیر از کسانی که دست پرورده خود این افراد هستند. در این زمینه از مدیرکل ورزش و جوانان استان انتظار می رود راهکار و چاره ای بیندیشند. همچنین رئیس هیئت استان نیز باید فردی باشد که بتواند از لحاظ مالی اسپانسر خوبی بوده و حمایت کننده ووشو باشد.