سرمقاله / خلأ قانونی و هزینه های نظام…!!

سالهای سال است که به وقت ثبت نام داوطلبان ریاست جمهوری بلبشو بازار وشوی تحقیرآمیزی اجرا می شود که حواشی آن طنزهایی تلخ و گزنده را رقم می زند آنهم برای انتخاب دومین شخصیت نظام و در کسوت ریاست جمهوری !!
جای بسی تاسف و تامل و تحیر که پس از گذشت این همه سال هنوز آقایانی که روی ترش می کنند و فریاد می زنند بر سر کسانی که به دلیل نشان دادن صحنه ها و مشکلات اجتماعی مردم در تولیدات نمایشی شان و متهم به اسلام ستیزی و انقلاب زدایی می کنندشان که هدفشان گرفتن جوایز از جشنواره های خارجی است، اینگونه حیثیت و آبروی را به ثمن بخس به حراج می گذارند و خوراک لذیذ و دهان پرکنی را برای رسانه های خارجی و شبکه های ماهواره ای فراهم می آورند. مگر قرار است رفراندوم شود که این همه سال زمان تلف شده اما نه شورای نگهبان که موی از ماست می کشد و نه مجلس شورای اسلامی که حقوق های نجومی را چون گرزی بر سر دولت فرود آوردند، نتوانستند و یا نخواستند که با ارائه لایحه و یا ماده قانونی راه این آبروریزی را سد کنند؟!
چگونه در انتخابات مجلس از این اتفاقات  نمی افتد که هر کسی به خوداجازه ثبت نام دهد؟! چون قانون بر آن مترتب است اما در انتخابات ریاست جمهوری که اتفاقا آن هم چهارساله است چنین خجالت بازاری به راه می افتد؟!!
مردی باسبیل های از بناگوش در رفته و موهای فرخورده و رقص جاهلی در جلوی دوربین ها می خواهد رئیس جمهور شود، آن دیگری با لباس رزمی کاران با اجرای فن می خواهد رئیس جمهور شود، یکی دیگر با دمپایی و لباس مندرس ثبت نام می کند و قس علیهذا و جالب اینکه رسانه ملی خود اشاعه دهنده نمایش این صحنه های تاسف بار است و مجریانش نیز چه خوب بساط خنده و تمسخر را برای مردم ایران و دنیا فراهم می کنند !!
مهم نیست که شورای نگهبان بگوید فقط پرونده تعداد اندکی از ثبت نام کنندگان را مورد بررسی قرار می دهد، مهم نفس عمل و اتفاقی است که هر چهار سال با تعداد بیشتری از ثبت نام کنندگان به انجام می رسد. گاه آنقدر در قانون مداری مته بر خشخاش می گذاریم که باعث دفع حداکثری می شویم و گاه به دلیل نبود قانون و کم کاری در تصویب آن جذب حداکثری آن هم برای  کسانی که آن سوی آب همواره به دنبال گزک هستند. بمانند کیسه داری عمل نکنیم که سر کیسه را سخت محکم گرفته که دستی به یغما در آن وارد نشود اما ته کیسه را رها کرده است…!!