وبسایت روزنامه امروز خراسان جنوبی
با تغییر سبک زندگی از شکل سنتی و ایرانی خود به شکل کنونی در همه ابعاد زندگی افراد به ویژه در زمینه تغذیه باید هر روز شاهد افزایش افراد مبتلا به دیابت در کشور باشیم که استان همدان نیز از این قاعده مستثنی نیست.
به گزارش خبرگزاری فارس از همدان، دیابت یا همان قند خون نام بیماری است که امروز همه مردم از کوچک تا بزرگ آن را می‌شناسند و حتی عده‌ای زیادی نیز به آن مبتلا بوده و درگیر فرایندهای طولانی درمان با هزینه‌های هنگفت و خسته‌کننده هستند.
محققان و افراد صاحبنظر در این حوزه دیابت را مانند بیماری فشارخون بالا، چاقی مفرط، کبد چرب، سکته‌ها و سرطان‌ها جزو بیماری قرن حاضر معرفی می‌کنند که عوامل مختلفی چون تغییر سبک زندگی و صنعتی شدن آن، آلوده شدن مواد غذایی با انواع کودها، آلودگی آب و هوا و… در بروز و شیوع آنها دخیل هستند.
رمضان کلوندی، محقق، پژوهشگر در زمینه طب سنتی و متخصص گیاهان دارویی و داروهای گیاهی، مسؤول واحد گیاهان دارویی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان همدان با بیان اینکه دیابت به دو دسته تقسیم می‌شود گفت: در نوع یک که جنبه ارثی دارد غالباً افراد زیر ۱۵ به آن مبتلا می‌شوند که درصد کمی از افراد جامعه را شامل می‌شود اما در دیابت نوع دوم بیشتر افراد بزرگسال به خاطر عوامل مختلف به آن مبتلا می‌گردند.
وی افرود: در هر دو نوع، بدن انسولین تولید نکرده یا در برابر انسولین مقاومت نشان می‌دهد و در نتیجه عملکرد انسولین در بدن مختل شده و باعث بالارفتن قند خون و ایجاد علایم متعدد و حتی اختلال در کار اعضای دیگر چون کلیه، چشم و قدرت بینایی، مشکلات پوستی، قلبی، اعصاب و… می‌شود.
مسؤول واحد گیاهان دارویی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان همدان با بیان اینکه طبق مطالعاتی که داشته‌ام اشاره‌ای به این بیماری در کتب طبی ۱۵۰-۲۰۰ سال گذشته نشده است ولی برخی علائم آن مانند عطش، لاغری و … ذکر شده گویا بیماری ناشناخته‌ای بوده است و به قطع این بیماری تولد یافته قرن حاضر است.
وی به روند درمان در طب کلاسیک اشاره کرد و اظهار کرد: درمان برای دیابت نوع یک تزریق انسولین تا پایان عمر است و در نوع دوم استفاده از داروها و قرص‌های مختلفی بوده که البته به مرور زمان بدن به آن داروها مقاومت نشان داده و در نهایت دیگر اعضای بدن دچار آسیب یا نابودی می‌شوند.
کلوندی به روش‌های درمان طب سنتی در حال حاضر اشاره و ادامه داد: در طب سنتی برای درمان نوع اول دوز انسولین را با رعایت تدابیر لازم و سفارش شده زیر نظر کارشناس مجرب می‌توان پایین آورد.
این محقق روش درمانی دیابت نوع دوم را خداحافظی فرد بیمار با انواع غذاهای چرب، فست‌فودی، نوشابه‌ها، غذاهایی که مواد نگهدارنده دارند و شیرینی‌جات قنادی و نان سفید و … موادی از این قبیل دانست و بیان داشت: این افراد باید حتما ورزش‌های سبک و تحرک را در برنامه زندگی خود بگنجانند.
وی خاطرنشان کرد: طی تحقیقاتی که بنده سال‌ها بر روی افراد بیمار و گیاهان دارویی موثر دیابت، انجام داده‌ام گیاهانی مانند آرتیشو، گزنه، خارمریم که در شهر ما وجود دارد بسیار مفید و نتیجه‌بخش بوده است.
کلوندی ادامه داد: استفاده از داروهای شیمیایی برای درمان دیابت اکثراً وارداتی بوده و در کشور مونتاژ می‌شود، علاوه بر بروز آسیب‌های جدی به بدن بیمار در درازمدت، مانند متفورمین که باعث ایجاد کیست تخمدان و رحم در خانم‌ها می‌شود، زمینه‌ساز خروج ارز از کشور و همچنین ایجاد وابستگی دارویی است که این برخلاف اهداف اقتصاد مقاومتی در زمینه دارو و احیای طب سنتی و گیاهان دارویی بومی کشور ایران است.
وی با بیان اینکه دیابت در شکل پیشرفته خود باعث از دست دادن کلیه و قطعی عضو در افراد بیمار می‌شود اظهار کرد: حال باید دید خانواده‌ای که درگیر این مسائل شده جدا از بحث مالی چه بار روانی و روحی را باید تحمل کند و در آخر هم نتیجه‌ای حاصل نمی‌شود!
مسؤول واحد گیاهان دارویی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان همدان گفت: تغییر سبک زندگی که امروزه محققان آن را فراوان در محافل علمی و غیر علمی به شکل‌های مختلف بیان می‌کنند نکته بسیار مهم و حائز اهمیتی است که باید در میان مردم فرهنگ‌سازی شود.
وی باور مردم در این زمینه را مهم تلقی کرد و افزود: تا این سبک زندگی از شکل کنونی خود در جامعه در همه ابعاد زندگی افراد خصوصا در زمینه تغذیه تغییر نکند باید هر روز شاهد افزایش افراد مبتلا به دیابت در کشور باشیم.
کلوندی خاطرنشان کرد: همچنین شیوع دیابت در کشور بار مالی و آسیب‌های جدی را به بدنه خانواده‌ها و به تبع کشور وارد کرده و کشوری پویا و زنده است که افراد آن از سلامتی جسمی و روحی کافی برخوردار باشند.
طب آبا و اجدادی ما که در طول هزاران سال سینه به سینه بین اطبا و مردم منتقل شده دارای نکات و دستورات ظریف و کوچک و در عین حال حیاتی برای بشر است که توجه و عمل به آنها می‌تواند از بروز این بیماری‌ها و درد و رنج ناشی از بیماری برای مردم جلوگیری کند اما متأسفانه با غفلت از این سرمایه گرانبهای ملی فرصت‌ها را از دست می‌دهیم و فضا را برای جولان داروهای شیمیایی و مافیای دارویی کشور بازتر!
