سازمان جهانی بهداشت به مردم توصیه می‌کند که بیش از ۵ درصد کل انرژی بدن از شکر تأمین نشود، یعنی مصرف بیش از پنج قاشق چایخوری در روز ممکن است عوارض نامطلوب به همراه داشته باشد.

قند و شکر اصلی‌ترین عوامل خطر پوسیدگی دندان است. کاهش مصرف شکر به عنوان بخشی از یک زندگی سالم سلامت دهان را ارتقاء داده و می‌تواند خطر بسیاری از بیماری‌های غیر مسری مانند دیابت و چاقی را کاهش دهد.

خوب است بدانیم همه انواع قند‌ها پوسیدگی زا هستند؛ به جز قند شیر (لاکتوز) که خاصیت پوسیدگی زای کمتری دارد.

غذا‌هایی با ساختار نشاسته‌ای از قبیل برنج، سیب زمینی، نان و پاستا در کودکان خطر کمتری در ایجاد پوسیدگی دارد، اما هنگامی که تصفیه یا پخته می‌شود و یا در صورت ترکیب شدن با قند‌ها مثل شیرینی یا غلات صبحانه یا بیسکویت و استفاده به دفعات؛ نشاسته آن‌ها پوسیدگی زایی بیشتری دارد.