سرمقاله/ادارات بی سرپناه…!!!

امروز خراسان جنوبی – محمد راعی فرد mohammadraeifard@yahoo.com
سال های ابتدایی تقسیم استان و تبدیل اش به استان خراسان جنوبی که هنوز تب استانی شدن اورا به عرق نشانده بود وسرمست ازتقسیم شدن هلهله می کردند مردم اش که قرار است اتفاقاتی دراستان شان بیفتد که تاکنون نیفتاده، منطقی بود که باتوجه به آماده نبودن زیرساختها، ادارات کل در منازل مسکونی استیجاری با قیمت هایی که صاحبانش در خواب هم نمی دیدند آن همه سهم الاجاره را، شروع به کار کنند، که حتی کاخ باصطلاح استانداری اش نیز در ارگ کلاه فرنگی رحل اقامت افکند و آن مجموعه تاریخی را تبدیل به مکانی عمومی با تغییرات فیزیکی فراوان نمود !!
اما پس از گذشت چهارده سال از آن تقسیم تاریخی هنوز برخی یا بسیاری از ادارات و ادارات کل، فاقد مکانی به نام وسند هستند و این جای تأسف و تأمل دارد وپرسش هایی را برمی انگیزاند که چگونه قرار است استانی چون خراسان جنوبی از رتبه انتهایی شاخصهای توسعه جدا و اوج گیرد ؟ چگونه استانی که هنوز نتوانسته برای تمامی ادارات وادارات کل اش سرپناهی آبرومند و شکیل که دارای امکانات خوب و در خوری باشد تهیه نماید ؟!!
مدیرانی که هنوز توانایی خرید و ساخت چنین بناهایی که در اصل شناسنامه وپیشانی استان محسوب می شوند چگونه قرار است استان را بر پله های ترقی و توسعه پایدار بنشانند؟ تاچه زمان قرار است در ملک مردم خوش نشینی کرد؟!!
سوالی دیگر این که در استانی با پیشوند کلمه فرهنگی خصوصا مرکزیت آن در مجموعه یازده شهرش چند کتابخانه وبا چند عضو وجود دارد ؟ آیا کتابخانه ای بزرگ و درخور دومین شهری که جا برپای دارالفنون امیر کبیر گذاشت در آن جانمایی شده ؟که به عنوان بزرگترین کتابخانه مرجع شرق کشور شناخته شود ؟!!!
کوتاه کلام این که تا پله های نردبام را یکی یکی به سمت بالا طی نکنیم دسترسی به اوج، محال است، ادعای پیشرفت و توسعه الفبایی دارد که تا ندانیم، امکان دستیابی به آن خواب و خیالی بیش نیست !!