اشرف بروجردی: دنیا به ما می‌خندد که برای یک امر بدیهی انتخابی قانون وضع می‌کنیم

اشرف بروجردی فعال سیاسی اصلاح‌طلب در مورد ارزیابی خود از طرح حجاب و عفاف گفت: در اعمال بایدها و نبایدهای یک امر اجتماعی، قبل از هرچیز لازمه‌اش این است که ما تأثیرش را بررسی کنیم که چقدر می‌تواند این موضوع منشأ اثر باشد. متاسفانه فکر می‌کنم دولتمردان ما از این فهم چندان برخوردار نیستند. آنهایی که معتقدند ۴۰ درصد جامعه محجبه و پایبند به موازین دینی هستند، حرف غلطی نمی‌زنند. اما آن ۶۰ درصد، احساس می‌کنند حرف‌شان شنیده نشده، خواسته‌هایشان برآورده نمی‌شود و توجهی به تلاش‌هایشان صورت نمی‌گیرد. وقتی شرایط در این شکل قرار بگیرد، طبیعتا این کنش و واکنش می‌تواند زمینه‌ یک حرکت تخاصمی را به وجود آورده و منجر به تقابل شود. بروجردی تصریح کرد: این موارد قانون نمی‌خواهد، زیرا دنیا به ما می‌خندد که ما برای یک امر بدیهی انتخابی قانون وضع می‌کنیم که آن قانون بتواند خواسته‌مان را برآورده کند. اولا قوانین و مقررات را باید در تطابق با شرایط زمانه و نیازهای جامعه تصویب کرد. مثلا در قانون حمایت از خانواده که سال ۱۹۷۱ و قبل از انقلاب تدوین شده بود، یک نکاتی را جهت رفع مشکلات خانواده اصلاح کرده بودند. اما در سال ۱۹۷۹ زمانی که انقلاب پیروز شد، بلافاصله می‌بینیم این مسأله برای اصلاح دوباره بازنگری می‌شود و به مراتب کرامت زن و خانواده مخدوش می‌شود و این موضوعات جزو مواردی است که برای ما تجربه است. آخر سر هم اصلاحیه روی اصلاحیه انجام می‌دهند که هم وقت مجلس و هم وقت مردم را می‌گیرد و نتیجه‌ای هم به بار نمی‌آورد و ما آنقدر مسأله در جامعه داریم که این موضوعات پیش آن گم است.