سرمقاله

شفافیت تعطیل…!!!
امروز خراسان جنوبی – محمد راعی فرد
mohammadraeifard@yahoo.com
با توجه به عقبه ای که در بحث شفاف سازی در تمامی امور سراغ داشتیم تقریبا برای مان مسجل بود که اینگونه طرح ها یی که شرایط کشور داری و حاکمیتی را تسهیل کرده و مشکلات مردم را چه به لحاظ اقتصادی ، فرهنگی و سیاسی قابل تحمل تر می کند با اقبال تصمیم گیران مواجه نخواهد شد که البته هم نشد، طرحی که در مجلس شورای اسلامی جهت شفاف سازی در نوع رأی دادن ها مطرح و به بحث گذاشته شده بود رأی نیاورد، یکی از نمایندگان گفته بود اگر فقط دو نفر به موافقین شفافیت رأی اضافه می شد این قانون مصوب و جهت تایید به شورای نگهبان ارجاع می گردید…!!
به یاد بازی ایران و آرژانتین افتادم که چقدر خوشحال بودیم که یک گل خوردیم…! یادمان می آید که آقای پناهیان برای این طرح و شفافیت آرای نمایندگان، مجلس دهم را آنچنان مورد هجمه قرار داد که در حافظه کوتاه مدت مان رسوب کرد، لذا مجلس یازدهم و انقلابی را فقط در توییتی کوتاه به شکل بسیار رفیقانه و ملوسانه ای مورد عنایت قرار داد…!!
این که چرا در کشورمان چه قبل و چه پس از انقلاب مدیران و تصمیم گیران کلان از شفافیت گریزان و هراسناک اند جای سوال دارد، البته طرحی که در مجلس و فقط برای مجلس بود شفافیت اش به راحتی به خاموشی گرایید، این نمونه یکی از پایه های کشور بود که چنین خودش، خودش را از مهلکه شفافیت خارج کرد، اصلا مهم نیست که چه توجیهاتی در پشت این عدم تصویب وجود دارد، مهم این است که قوای تقنینی کشور خود در این وادی جا خالی می دهد و حاضر نیست مردمی که به آنان رأی داده اند را در جریان کارهای خویش قرار دهند…!!
در بودجه ریزی شفافیت نداریم و این که این همه دلارهای نفتی دچار چه سرنوشتی می شوند و چرا دست مردم از این همه نعمات کشور مان خالی است، معلوم نیست ده ها و صدها نهاد موازی بنام‌کار فرهنگی چه خروجی در طول این همه سال و دهه های متوالی داشته اند که هر سال از پول مردم و حق آنان در مقیاس ده ها و صدها و هزاران میلیارد تومان باید به حساب شان واریز شود و پاسخگوی هیچ نهاد نظارتی هم نباشند…
شفافیت در ماهیانه های دریافتی کسانی که پشت میز نشینند و هیچ دغدغه ای هم ندارند و سر به ده ها میلیون تومان و گاه نزدیک به صد میلیون تومان می شود نیز از خواسته های بر حق مردم است..
چه ایرادی دارد که مردم بدانند در قوه قضا و مجلس و دولتیان چه سیستم پرداختی وجود دارد و هر یک از آقایان چه میزان از بیت المال را نصیب خود می کنند… چگونه است که حقوق حداکثر ۴ میلیون تومان یک کارمند و بسیار کمتر از این کارگر را همه عالم و آدم باید بدانند و در شیپور شعار دمیده شود اما مردم نباید بدانند که مدیران میانه و کلان کشور و هزاران نفر به عنوان مشاور در تمامی سطوح مشخص نشود که چه میزان دریافتی دارند ؟!!
چرا نباید واقعیت انواع واگذاری های دولتی و خصولتی که مشاع با دو قوه دیگر نیز هست شفاف باشد که افتضاحی چون نیشکر هفت تپه و صدها مورد دیگر پیش نیاید، چرا نباید مردم بدانند که برخی مدیران بالا و میانه و پایین کشورشان چه مزایای خاصی دارد که برای دستیابی به آنها حاضرند هرکاری بکنند، ازچاپلوسی و تملق گرفته تا پایمال کردن حقوق دیگران و ریا کاری …!!!
شفاف سازی، قانون می خواهد و سیستم و اتاق های شیشه ای و در زیر نورافکن افکار عمومی، مجموعه ای که فعلا در حد خواب و خیال و سرابی نمود دارد…!!!