وبسایت روزنامه امروز خراسان جنوبی
در آذر ماه سال ۹۶ بود که نخستین بار طرح شفافیت آرای نمایندگان توسط محمد جواد فتحی ـ که به امضای حدود سی تن از اعضای فراکسیون امید رسیده بود ـ دو فوریتی مطرح شد؛ اما این طرح آن زمان با استقبال چندانی روبه رو نشد و در نوبت رسیدگی در صحن قرار گرفت.
به گزارش «تابناک»؛ با نزدیک شدن زمان اعلام وصول این طرح در مجلس، نمایندگان اصولگرای مجلس نیز طرحی را که تقریبا مشابه طرح فتحی بود کلید زدند، و در اواسط مردادماه سال جاری نیز طرحی درباره شفافیت آرای نمایندگان مجلس توسط حسینعلی حاجی دلیگانی، نماینده مردم شاهین‌شهر در مجلس شورای اسلامی با امضای ۲۹ تن از نمایندگان، تقدیم هیأت رئیسه شد که مانند طرح قبلی بر اساس این طرح نیز در جریان بررسی لوایح و طرح ها، رأی گیری مخفی به رأی‌گیری علنی تغییر می یافت. البته قرار بود برخی موارد همچنان استثنا باشند و رأی گیری درباره آنها مخفی اخذ شود.
با این حال، در کنار این طرح های مجلس، طرح دیگری نیز در تیر۹۷ توسط ذوالنوری، نماینده قم و با امضای گروهی دیگر از نمایندگان مجلس به هیأت رئیسه مجلس ارسال شد. البته طرح ذوالنوری علاوه بر شفافیت آرا به دیگر شاخص‌های شفافیت مجلس، از جمله سفرهای نمایندگان، حضور و غیاب، مرخصی و … هم پرداخته بود. بیش از ۲۰۷ تن از نمایندگان مجلس با روش های مختلف از طرح شفافیت آرا حمایت کرده‌اند.
نهایتا طرح های ارائه شده توسط حاجی دلیگانی و فتحی با یکدیگر تلفیق شد و طرحی با نام «الحاق دو تبصره به ماده ۱۱۹ قانون آیین‌نامه داخلی مجلس» که با عنوان «شفافیت آرای نمایندگان در مجلس» در فضای رسانه ای شناخته می‌شود، در جلسه علنی چهارشنبه گذشته مجلس اعلام وصول شد.
با وجود این، یک فوریت این طرح رأی نیاورد و قرار شد به صورت عادی در کمیسیون بررسی آیین نامه داخلی مجلس مطرح و پس از آن دوباره در صحن مطرح شود. البته با توجه به انبوه طرح‌های اولویت دار در کمیسیون بررسی آیین نامه داخلی مجلس، بعید است نوبت به بررسی این طرح در مجلس دهم برسد!
محمدجواد فتحی در صحن علنی مجلس ـ که طرح الحاق دو تبصره به ماده ۱۱۹ آیین‌نامه داخلی مجلس درباره شفافیت آرای نمایندگان را مطرح کرده بود ـ گفت: ما فوریت این طرح را مطرح کرده بودیم؛ اما امروز پس از ۹ ماه و ۷ روز تأخیر در صحن علنی مجلس مطرح شده است، حال آنکه فوریت این میزان تأخیر را برنمی‌تابد که این قدر معطل بماند.
وی تأکید کرد: اگر هر مسأله‌ای در زمان خودش طرح شود، قابل دفاع است. ما در ابتدا ۳۸ امضا جمع کردیم و سپس آقای حاجی دلیگانی طرح مشابهی ارائه داد و اینقدر در هیأت رئیسه ماند که یادشان رفت، چنین طرحی وجود دارد و پس از آن ۱۲۰ امضای دیگر جمع شد.
نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: در هر جایی که نمایندگان رأیی می‌دهند، باید این الزام باشد که آرای موافقان و مخالفان به استحضار مردم برسد؛ این مهم بر آن اصل قانون اساسی هم تأکید دارد که می‌گوید اخبار و مشروح مذاکرات نمایندگان باید از طریق رسانه‌ها در اختیار مردم قرار بگیرد.
وی عنوان کرد: کلیات این طرح ۹ ماه پیش ارائه شد که توقع داشتیم در همان زمان مطرح شود و در دستور کار قرار بگیرد، ولی روزی مطرح شد که مسائل دیگری از جمله مسائل معیشتی در کشور مطرح است.
فتحی با بیان اینکه ممکن است این طرح موجب تسلط نهادهای امنیتی و نظارت‌های استصوابی شود، گفت: اما محاسن این طرح نسبت به معایب آن بیشتر است. ما باید این حق را به مردم بدهیم که از نظریات ما مطلع شوند، که در این صورت نمایندگان با احساس مسئولیت بیشتری عمل می‌کنند و این شفافیت رأی نمایندگان، رمز موفقیت ملل متمدن است.
طیبه سیاوشی از امضاکنندگان این طرح در خصوص چرایی تصویب نشدن این طرح در مجلس گفت: متأسفانه دو فوریت طرح شفاف سازی آرای نمایندگان در صحن علنی مجلس رأی نیاورد و این در حالی است که بیش از ۱۵۰ نماینده آن را امضا کرده بودند.
وی افزود: اگر طرح شفافیت آرای نمایندگان ـ که سال گذشته توسط فراکسیون امید طراحی و به هیأت رئیسه ارائه شد ـ به تصویب می رسید، امروز برخی نمایندگان نمی توانستند طرحی را امضا کنند و سپس غیرعلنی به آن رأی ندهند.
نماینده تهران در مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: بنا بر شواهد موجود، به نظر می رسد برای برخی، تصویب طرح شفافیت آرای نمایندگان آزار دهنده بوده است. در غیر این صورت دلیلی نداشت که فوریت طرح شفافیت آرای نمایندگان رأی نیاورد.
سیاوشی با ابراز تأسف از رأی نیاوردن این طرح در صحن علنی گفت: باید شرایط به گونه ای در مجلس پیش برود که همه چیز برای مردم شفاف باشد؛ نمی توان حرفی را مطرح کرد و در پس پرده به آن پایبند نبود.
با این حال، گویا باید این طرح را هم تمام شده فرض کرد، چون با انبوه طرح و لوایح معطل مانده در کمیسیون ها و صحن علنی مجلس، به نظر نمی رسد که عمر مجلس نهم کفاف بدهد و به همین دلیل، باید با آن خداحافظی کرد؛ مگر آنکه نمایندگان بار دیگر درخواست فوریت و یا اولویت برای آن داشته باشند، ولی با وضعیت موجود در کشور، بعید است دیگر کسی به آن توجه کند.
