وبسایت روزنامه امروز خراسان جنوبی
امروز خراسان جنوبی – زنگویی znagoei@birjandtoday.ir
گفتم: مراقب حق مردم باشیم چون خدا هم از آن نمی گذرد حتی اگر هزار بار توبه کنیم! می گوید: من که از دیوار خانه کسی بالا نمی روم و دست در جیب مردم ندارم که از “حق مردم”، حرف می زنی! گفتم: …«حق مردم» فقط «پول » نیست که « بخوریم»یا «نخوریم» تنها با اینکه از دیوار خانه مردم بالا نمی‌رویم نمی‌توان گفت به حقوق مردم تعدی نمی‌کنیم. اگر به روی کسی دشنه نمی‌کشیم و تازیانه ستم نمی‌زنیم نمی‌توانیم مدعی بشویم بیدادی روا نداشته‌ایم. روابط اجتماعی در زندگی شهری و حقوق شهروندی، بسیاری اوقات مورد تعدی قرار می‌گیرد و مورد تعدی قرار می دهیم. حال آنکه فرد متجاوز شاید چنین قصد و نیتی و حتی احساسی نداشته باشد اما کنش‌ها و واکنش‌ها مثل آتش هستند که «با نیت»یا «بی‌نیت»و حتی با” قصد خیر” هم که افروخته شوند، خاصیت سوزندگی خود را دارند و «می‌سوزانند»هم، پس باید مواظب بود آتشی افروخته نشود باید مواظب بود، به کوچه و خیابان که نگاه می‌کنیم اغلب اوقات شاهد نادیده گرفتن حقوق مردم توسط افراد گوناگون هستیم. گاه حقوق جامعه به شکل‌های متفاوت زیرپا می‌رود. مثلا دقت کرده‌اید که وقتی می‌خواهید از پیاده‌رو عبور کنید اما یک خودرو، موتورسیکلت توقف کرده است یا مغازه‌داری وسایلش را بیرون گذاشته و یا جناب مغازه دار علاوه بر پیاده رو، در حاشیه خیابان ، به موازات مغازه اش، مانع ایجاد کرده و حق پارکینگ شهروندان را غصب کرده است و بدین شکل، حق شما را مبنی بر عبور سهل و آسان از پیاده‌رو و پارک در جای قانونی را نادیده گرفته بدون اینکه احساس کند پا روی حق شما گذاشته است؟
حال آن که ما وفق آموزه‌های اسلامی، حق نداریم در معبر عمومی، حتی نماز اقامه کنیم چه رسد به کار دیگر، پیاده‌رو، حق همه عابران پیاده است و همه باید بتوانند از این حق به صورت سالم استفاده کنند. فضای پارک حاشیه خیابان، حق عام است و یا داشتن فضای بهداشتی حق همه است. اما بعضی راننده‌ها، با بوق‌های بیابانی در خیابان به این حق احترام می‌گذارند، بعضی موتورسوارها، با تک‌چرخ به روح و روان جامعه می‌تازند و بعضی‌ها با دزدگیر و رهزن باعث سلب آرامش مردم می‌شوند… آنها که این وسایل را ندارند با صدای بلند، این هم نباشد با داد و بیداد و خنده‌های آنچنانی به جنگ اعصاب و روان مردم می روند. تعجب نکنید. این مسائل را هم کوچک نپندارید از همین مسائل کوچک مشکلات بزرگ شکل می‌گیرد. مگر یک بذر چقدر است که به بوته‌های بزرگ وحتی درخت تبدیل می‌شود ؟ کنش‌ها و واکنش‌های اجتماعی هم به مثل ، حکم بذر را دارند برای استرس، فشارهای عصبی، بیماری‌های روحی و روانی و حتی جسمی،
بازهم عرض می‌کنم، تعجب نکنید، اما آیا تاکنون از خود پرسیده‌اید چرا جامعه، از سلامت کمتر برخوردار است و چرا به رغم توسعه رفاه، نشاط ، روی منحنی فقر حرکت می‌کند؟ آیا دقت کرده‌اید چرا روزگار بسیاری از مردم ما خوش نیست؟ همه این مسائل را وقتی واکاوی می‌کنیم جای پدیده نادیده گرفتن «حق» را به وضوح می‌بینیم. حقی که اگر امروز از ما مطالبه نشود، فردایی هست که ما را در محکمه بنشانند و از ما طلب کنند، آن هم روزی که دست ها خالی است، خیلی خالی! بیایید با احترام به قانون، حق دیگران را چنان رعایت کنیم که در امروز و فردا، بتوانیم پاسخ محکمه پسند داشته باشیم. راه و رسم مسلمانی این است. اخلاق انسانی هم بر کرامت همگانی تاکید می کند. پس حواس مان جمع کارهایی باشد که انجام می دهیم، مبادا – ندانسته و نخواسته- پا روی حق کسی بگذاریم.
