سرمقاله/ خطر فسادسیستماتیک…!!!

محمدراعی فرد
احمدتوکلی از اصولگرایانی است که واقعیات را بدون مصلحت اندیشی و محافظه کاریی که ازشاخصه های اصولگرایان است را همواره برزبان رانده و باکی از آزاداندیشی ندارد ، دوره قبل نماینده تهران بود که راهی به مجلس بعد نیافت اما عضو شورای تشخیص مصلحت نظام است .وی به تازگی دراظهار نظری گفته که ، این نظام را نه حمله نظامی ونه تحریم ونه کودتا و نه انقلابات مخملین سرنگون خواهد کرد بلکه این فساد سیستماتیک است که چون موریانه پایه های نظام را خواهد خورد و منهدمش خواهد کرد (نقل به مضمون) !!! بارها وبارها دراین باره نگاشتیم که پاشنه آشیل کشورمان همانا فساد سیستماتیک و رسوب کرده است حال میخواهد فساد اداری باشد و یا فساد مالی . وقتی فساد حاکمیت پیداکرد دیگر از دست کسی کاری برنمی آید نه گرفتن و زندان کردن و نه حتی اعدام ، فساد چونان سلول سرطانی خطرناک تکثیر میشود آنهم تصاعدی ، کلا قانون تبدیل به ابزاری میشود برای تثبیت بی قانونی ، ابزاری میشود که برخی در برابر آن یک خود ایمنی آهنینی دارند اما آن را برای نقره داغ کردن دیگران به کار میبرند ، ابزاری میشود که توان و قدرت خرید بالایی دارد !!درفساد اداری به راحتی حقوق عامه لگدمال شده و به راحتی با تماسی تلفنی ویا گعده های دوستانه هم افراد جابجا میشوند وهم امکانات بین خودی ها تقسیم میشود بدون آن که کسی بفهمد ویا آبی از آب تکان بخورد!! مردم می آموزند که برای رفع ورجوع کارشان حتما نیاز به کارچاق کن و پرداخت رشوه به انحا مختلف دارند بدون این که رد پایی یا مدرکی برجای بماند ، نامش را هم می گذارند شیرینی و هدیه و… قانون در فساد اداری تبدیل به ابزاری میشود که بیشتر جنبه دکور دارد تا مشتی آهنین برای اجرا ، در سیستم فساد اداری کلا کسی صاحب حق نیست ، آموزه های عوام به تو میاموزد که باید توان پیدا کردن سوراخ دعا را داشته باشی !! اما خطرناکتر از فساد اداری فساد مالی واقتصادیست که بی رحمانه اما آرام وخزنده نابودمیکند تمامی آرزوهای کوچک وپیش پا افتاده ملتی را چه رسد به آرزوهای بزرگ و دست نیافتنی! فساد اقتصادی نتیجه اعوجاجات قانونی وتمامیت خواهی کسانیست که شهدقدرت آنان را سرمست کرده ومیکند، زیاده خواهی واشتهای سیری ناپذیر مفسدان اقتصادی آشکار و نهان از خصلتهای ثانویه آنان است !! فساد اقتصادی جامعه ای را ازهم می پاشاند و اعتقاد و اعتماد مردم را نابود کرده و انفکاک و فاصله پرناشدنی بین مردم وحکومت گران بوجود میاورد، شکافی که درنهایت منجر به انفجارات و خیزشهای اجتماعی خواهد شد ، مردمی که در سختی و فشار اقتصادی بسیار دهشتناکی روز را به شب میچسبانند وسفره غذایشان به کوچکترین ابعادش رسیده برای شان بسیار دردناک است که خاصه خرجیها و بریز وبپاشهایی را شاهد باشند که یک صدهزارم آنها میتواند رنج ناداری را ازآنان دورکند ..!!فسادی که نهادینه وسیستماتیک شد ، اسلحه ای میشود برعلیه خودش و کسانی که عامل آن بوده و هستند.