بی ابزار لازم نمیتوان معجزه کرد…!!

نگاه به امکانات و ابزارها اعم از اقتصاد سالم وپویا وفرهنگ قانونمند و سیاست پاکیزه وداشتن قانون اساسی که تمام مجموعه آن درحال اجرا باشد یکی از بهترین گزینه هایی است که میتوان آینده کشوررا بر مبنای آنها ریل گذاری صحیح برای نیل به توسعه پایدار نمود.بی تعصب و آزاداندیشانه به یکایک این ابزارها و داشته های کنونی مان نظری بیندازیم تا با غربالگری منطقی دریابیم که داشته های مان درچه درجه و مکان ورتبه ای قرار دارد.در باب اقتصاد نیازی به آلارم ونشانه ای که ثابت کند درچه شرایطی قرار داریم نیست ، آنچنان خمیره اقتصاد ورآمده است که کمترین کلمه ای که میتوان میزان نزاربودن آن را روشن کند همان کلمه اقتصادبیماراست ، یک اقتصاد رانتی که در چرخه چند کارتل قدرتمندداخلی غوطه میخورد …آنقدر که این اقتصاد متاثراز نگاههای غیر تخصصی  گردیده دیگر کمتر کسی به سامان گیری آن امیدوار است. هرکسی و هر ارگانی و سازمانی اعم ازدولتی وخصولتی و دهها سازمان اسمی دیگر،  سازخودش را میزند و برمبنای آن تعریف و تحلیل خودش را دارد ، برخی به دنبال رابطه ورانت، دورزدن قانون ودرنهایت فسادی که از بیخ وبن آن را درپیله سخت خود قرار داده، اقتصادی که آنقدر مه آلود وغیرشفاف است اختلاس وپولشویی و رشا وارتشا ازاولین وبارزترین خروجی این نوع اقتصاداست که هیچ کسی زحمت پاسخگویی را به خود نمی دهد لذاهمه آنان دارای نوعی ایمنی آهنین دربرابر قانون هستند ، همان قانونی که گاه یک بام و هزار هواست…!!! خروجی این نوع اقتصاد ازهم گسیخته همان شاخصه ۶۰میلیون خانوار محتاج کمکهای معیشتی و فروپاشی ونابودی قشر متوسط جامعه است…!!!درباب فرهنگ نیز شرایط آنچنان شفاف است که نیازی به کنکاش فراوان وادله محکمه پسند ندارد ، در باب نشرکتاب و شمارگان چاپی که اینک به پانصدتا هزار جلد تقلیل یافته ، عدم استقبال از خوانش کتاب ومطالعه ، اوضاع اسفبار موسیقی و تاتر و سایر هنرهای هفتگانه ، نابودی هزاران خرده فرهنگی که پایه وبیس فرهنگ عامه مردم راتشکیل میدهد و…درباب سیاست که یکی از شاخص های مهم هر کشور است ورمز کشورداری ، هم در باب سیاست داخلی وهم خارجی دچار تنشها وچالشهای جدی هستیم … اینکه بدون داشتن شرایط وبستر و کارآمدی لازم امکان دستیابی به شرایط آرمانی و پایداری جامعه ، بیش ازاین امکان پذیر نخواهد بود…!