یادداشت امروز / رسیده از راه، نوروز همدلی

یک خانواده ایم همه ما ایرانیانی که از حماسه برمی گردیم. همه ما یکان یکانی که ۴۲ میلیون نفر را تشکیل دادیم. حتی همه آنانی که می توانستند بیایند و به هر دلیل غایب بودند و یک حتی دیگر؛ حتی کسانی که به جبر سن شناسنامه ای نمی توانستند بیایند . همه ما اما یک خانواده ایم. یک خانواده به بزرگی یک ملت. ما اختلاف سلیقه را در میان خانواده به رسمیت می شناسیم. ما با تضارب آرای اهالی خانواده نه تنها با مشکل مواجه نمی شویم که مشکلات را هم از سر راه برمی داریم. ما یاد گرفته ایم که در دامن جمهوری اسلامی ایران، با همه تفاوت ها، یکی باشیم.
یاد گرفته ایم از گونه گونگی رنگ ها، رنگین کمان وحدت بسازیم و بر دل آسمان، بنشانیم. ما یاد گرفته ایم که رقابت را با هیجان به اوج بریم و به وقت خود به آرامش بنشانیم و سفره رفاقت را به پهنه ایران بزرگ، بگسترانیم. ما آموخته ایم از تفاوت رنگ ها، پرچم اقتدار بسازیم و به نام ا… بر ستیغ کوه ها برافرازیم. ما کم هزینه نپرداخته ایم برای این آموختن ها و کم خار در پا نخلیده است ما را که راه رفته فراوان داریم و همین فراوانی به تجربه ای گرانسنگ تبدیل شده است که امروز دست ما را می گیرد و از دوسوی خیابان رقابت ، به کوچه رفاقت می کشاند.
چیزی که این روز ها در شهر و روستا به چشم می خورد.
بله ما رقابت در اوج را به رفاقت در فراز تبدیل می کنیم و نشان می دهیم همبستگی یک خانواده را و همه با هم برای ساختن نازنین میهن با اراده ای آهنین پا به راه فردا می گذاریم. ما همه یک تن هستیم برای ایران، برای اسلام.
از مسئولان محترم به ویژه نامزد های محترم، هواداران، هواخواهان و همراهان شان، نیز می خواهیم نقطه پایان بگذارند بر دوران رقابت و از یاد ببرند آنچه ناگفتنی بود اما بر زبان آوردند و فراموش کنند تندگویی ها و رو ترش کردن ها را و حتی پنجه در صورت هم کشیدن ها را و برای ایران به سربازی خود ادامه دهند که ما اگر از هزار گروه، زبان، نژاد، حزب و… هم که باشیم، نسبت مان با ایران عزیز ، از نوع فرزندی است و فرزند در نهاد نا آرام جان خود هم به آرامش و ثبات مام وطن فکر می کند و با همه اختلاف ها برای دفاع از وطن، همه یک تن می شوند. باری، دوران تبلیغات و مبارزه تمام شد و فصل همراهی رسید و بایسته است که آغاز روز و روزگار نو را بپذیرند و به یاری رئیس جمهور برخیزند که اکنون پرچم اعتلای ایران را بر شانه دارد.
مردم هم لحظه ها را می شمارند تا رقبا با پیام تبریک، خود را به خط رفاقت برسانند به نام ایران و اسلام. منتظریم تا در کلاس بزرگواری بزرگواران بنشینیم که ایران را عزیز تر از خود می دانندو مهربان تر از پیش به هم لبخند می زنند…. ان شاءا…