جمعه های بی پایان…!

جمعه های مافی نفسه دلگیروسنگین ونفسگیر اند ولی آنگاه که بوی محرم هم میگیرد ودرآستانه تاسوعاوعاشورانیز  قرارمیگیرد دیگر بمانند سایرجمعه هانیست…
محرم هرسال نوشته ها و گفته های شهید مطهری وشریعتی ومرحوم طالقانی را که مرورمیکنم وبه منابع فراوان وقابل استناد رجوع میکنم ، آنچه را که هست وانچه را که باید باشد در تنافر وگاه تضاد میبینم، برداشتم درحد سوا د کم ام وشایدنگاه سطحی ام باشد،اماهرچه هست محرم حسین محرم شناخت انسان ازخویشتن خویش است و یادگیری فرق بین آزادی وآزادگی،فرق بین بودن وشدن،فرق بین حق وباطل وآنی که ادعای حق دارد واویی که حق است،چقدرسخت است فرق هایی راکه می دانیم اما نتوانستیم ونمیتوانیم درک و عمل اش کنیم،محرم حرمت دارد اما همه ادعای پاسداری اش رادارند…ازآنی که عربده میکشد و رگهای گردنش راتاحد دریده شدن قلمبه میکند وقمه برسر فرودمیاورد وخون می پاشاند بر چهره متفکرانه محرم…تا آنی که چونان سنت مداران صدهاساله اشکی می افشاندآرام وبرسینه مینوازد دستان حاجت خواهش را…
آیا محرم تمام هدف وارزشش اینک خلاصه شده در انجام یاتعطیل مسابقه فوتبال؟!!!چقدر کوچک کردیم محرم را وخلاصه اش کردیم در یک مسطتیل سبز!!!
مگر مردمی که قراراست دروزشگاه حاضرشوند همانانی نیستند که تاسوعا وعاشورای ۵۷رارقم زدند مگر هم اینان نیستند که دردستجات وتکایا این روزها وشب ها برسینه میزنند و زنجیربرپشت میسایند…نکندکه اینان جداازمحرم ومردم اند وخودشان خبرندارند؟!مگراینان از آمریکاوانگلیس واسراییل به ایران صادرشده اند؟چرا مردممان را اینگونه غربال میکنیم و درجه بندی؟چرا مردممان  راقضاوت میکنیم وقبل از روضه خواندن اینگونه اشک میریزیم وبرسروکله خودمان میکوبیم…محرم این سالها چقدر غمگینانه ترشده…
چقدر خوب بود که دکتر انصاراله درزمان حضوروتولد جمشیدبسم اله و….و…و….و….میتینگ برقرارمیکردندو قطعنامه صادر میکردند.