امروز خراسان جنوبی – غلامرضا بنی اسدی
آنان که چشم طمع دارند، اول نام را میدزدند بعد نشان را و بعدتر همه چیز را. الان، انگار میخواهند با پاک کردن نام «فارس»، رد پای ما را از دل خلیجی که قرنها خانهمان بوده، پاک کنند تا بعداً هر غلط دیگری داشتند را به انجام رسانند. غافل اند- اما- از آنکه خلیج فارس، تنها نام یک آبراه نیست؛ شناسنامه یک ملت است. نمی شود نام جعلی برایش گذاشت و پنداشت که با موفقیت می توان از آن بهره برداشت. نه، از این خبرها نیست. خلیج فارس سندی به بلندای تاریخ، به پهنه زیستی هزاران نسل در هزاران عصر دارد. سند بخوانیم برای این واقعیتِ تاریخ؟ باشد!
از کجا شروع کنیم؟ از «بطلمیوس» بگوییم یا از نقشههای دریانوردان پرتغالی؟ از منشور ملل متحد بگوییم یا از سنگنوشتههای هخامنشی؟ هر جا را که نگاه کنی، این آب نیلی، با نام «Persian Gulf» در نقشهها جاریست. از دل تاریخ آمده، در دل مردم جا دارد و در دل ما میماند. حالا چند نفر به توهم نشستهاند دور هم تا به تبختر برخیزند و نام عوض میکنند، که چه؟ تاریخ را که نمیشود سانسور کرد، حقیقت را که نمیشود تبصره زد. واقعیت را که نه می شود از صفحات تاریخ حذف کرد نه از دفتر ذهن مردم. آنها در دوردست ها زندگی می کنند و واقعیت ها را نمی فهمند. میخواهند دست شان را تا جغرافیا و تاریخ و هویت ما دراز کنند.
ما- اما- فرزندان همین خاکیم. پایمان به آبهای نیایمان خورده. لالاییهایمان با نسیم خلیج فارس بوده و قصههای مادرانمان بوی نمک و نخل و نفت میدهد. خلیج فارس، برای ما فقط جغرافیای خاک نیست؛ جغرافیای جان ماست. همیشه فارس است. چنین هم میماند.
اگر سکوت کنیم، ناممان را از روی نقشهها پاک میکنند. اگر خواب بمانیم، خلیجمان را از حافظه جهان میزدایند. ما اما بیداریم. و هر بار که کسی بخواهد این نام را تحریف کند، ما محکم میگوییم: این خلیج، همیشه فارس است. نه یک قدم عقب مینشینیم، نه یک واژه از هویتمان کم میکنیم. نه با نفت معاملهاش میکنیم، نه با لبخندهای دیپلماتیک آن را فراموش. خلیج فارس، مرز ماست. نه فقط بر آب، که بر باور و آبروی مان. ثابت کرده ایم از جان می گذریم اما از مرز هرگز.
ما با صدایی که از دل این خاک برمیخیزد، خطاب به آنان که نامدزدی میکنند میگوییم: خلیج، نه با نام شما آشناست، نه با بازیهایتان همراه. او فرزند فارس است، و خواهد ماند. تاریخ تا همیشه خواهد خواند خلیجِ فارس!
بازدیدها: ۱۰