آخرین راه نجات اقتصادی؛ استفاده از بادبزن و آفتابه!

امروز خراسان جنوبی_محمد راعی‌فرد

ما اینک برفرش نشسته ایم و یا به رمل و اسطرلاب و سر کتاب بازکردن و بلغورکردن کلمات و جملاتی که هیچگونه محتوای علمی و واقعی دارند، ارائه طریق میکنیم. تا می‌گویند از پنل‌های خورشیدی استفاده کنیم بلافاصله دستور می‌آید که حتماً پای آقازاده‌ای درمیان است! تا حرف از تغییر نام خلیج فارس می‌شود، بلافاصله رگ گردن مان آماس می‌کند بی آنکه برای جلوگیری از این تغییر نام قدرت مقابله کلامی حتی با همسایگانمان را داشته باشیم. حضرات نمایندگی فرهنگی کشورمان در سراسر دنیا چه در سفارت و چه در کنسولگری‌ها؛ در خوابی گران و رویاهایی سکرآور غرق شده اند. برای جنگی چنین واضح دست‌مان خالیست چون قدرت نرم نداریم. انشاکردن و ریتوئیت کردن و هشتک سازی درون مجازی ها؛ انگار داریم با خودمان حرف میزنیم. می‌گویند در مصرف برق وگاز صرفه جویی کنید. میگویند همگی دریک ساعت خاص ماشینهای لباسشویی و اطوها را روشن کنید. می‌گوییم ساعت رسمی را تغییر دهید؛ مصوب میکنند که ادارات از ساعت ۶ صبح تا یک ظهر باز باشند و خدمت‌رسانی کنند. بی آنکه بفهمند کدام بنده خدایی ساعت شش صبح برای انجام کار ازخانه خارج می‌شود. تکلیف دانش آموزان و بچه‌های کوچک مهدکودکی چه می‌شود؟ ما عادت کرده‌ایم که به جای کلاه سر بیاوریم. برای درست کردن ابرو چشم کور کنیم. میگویند برای ناترازی انرژی خصوصاً برق باید از پنلهای خورسیدی استفاده شود؛ کاری که باید از ۲۰سال پیش شروع میشد که اینک دیگ چه کنم بر دست نمی‌گرفتیم. راه حل طنز می‌دهند که از آفتابه و بادبزن حصیری و چراغ گردسوز استفاده کنید. این وضعیت انسجام ملی ماست که حتی به خودمان هم رحم نمی‌کنیم. بر صورت و شخصیت هم ناخن میکشیم. ما مردمی هستیم که یا از این سوی بام فرو می‌افتیم یا از آن سوی آن؛ آنچنان تنفر در یکان یکان سلول‌های مان نفوذ کرده. اصولاً یاد نگرفتیم چگونه با هم حرف بزنیم جز تخطئه هم. ما آموخته‌ایم که به دنبال مقصر بگردیم جز خودمان. ما میپنداریم تحقیر خودمان و کشورمان راه مبارزه است. یادمان داده‌اند که چگونه قوانین اجتماعی را به سخره بگیریم. راحت ترین راه را نق زدن در هر موردی چون سیاست و اقتصاد و فرهنگ میدانیم؛ بی آنکه از آن‌ها شناختی داشته باشیم. گاه چون خروسان چشم میبندیم و دهان می‌گشاییم، تمام تقصیرها را گردن حاکمان می‌اندازیم جز خودمان. ادای روشنفکری را با تخطئه و فحاشی آغشته کرده‌ایم. فرق نمیکند چه آنانکه ادای متدین بودن را در می‌آورند و چه آنان که لائیک تبارند. خیلی به ما برمی‌خورد که بگویند مردمی راحت طلب هستیم بی آنکه حاضر به کار و خستگی حاصل از آن باشیم.تا خودمان را تغییر ندهیم و بر خود رنج فهمیدن نگذاریم ، شرایط همین گونه خواهد بود.