وقتی فرزندتان از خجالت آب می شود توصیه های مفید به والدین فرزندان خجالتی

 

معمولا چند دقیقه ای از حضور این کودکان در جمع نمی گذرد که همه اسم این بچه ها را یاد می گیرند و می خواهند با آنها دوست بشوند. و آنقدر این ارتباط زود صمیمی می شود که گویی مدتها از دوستی آنها می گذرد.درست نقطه مقابل این طیف هم وجود دارد که شامل کودکان خجالتی می شود.

کودک خجالتی

یک کودک خجالتی معمولا یا به پدر یا به مادرش آویزان است یا در شرایطی که به هیچکس نمی تواند اعتماد کند در گوشه ای تنها نشسته، سرش را پایین انداخته و با هیچکس صحبت نمی کند.آنها معمولا در انجام هیچ کاری مداخله نمی کنند، به ندرت با کسی تماس چشمی پیدا می کنند و اگر جرات کنند و حرفی بزنند، درک مطلب و هدف آنها بسیار دشوار است.
کودکان خجالتی از اینکه اشتباه کنند یا کاری را غلط انجام دهند، در هراس هستند. آنها معمولا در جمع غریبه ها راحت نیستند و مدت زمان زیادی طول می کشد تا بتوانند با افراد تازه وارد ارتباط برقرار کنند.
حال سوال این است که آیا به فرزند خجالتی تان کمک می کنید تا مهارت های مقابله با استرس را بیاموزد. آیا، شما به فرزندان تان اجازه می دهید خجالتی بمانند یا تلاش می کنید از شر شرم و خجالت خلاص شود؟

او را بپذیرید

به طور کلی، خجالتی بودن عیب و عار نیست. کودکان خجالتی، اغلب اوقات شنونده های خوبی هستند و در مدرسه با مشکلات کمتری دست و پنجه نرم می کنند. خجالتی بودن ، وقتی بحران زا می شود که فرزندتان را به فردی افسرده و گوشه گیر تبدیل کند. اگر در فرزندتان یکی از گزینه های زیر را مشاهده کردید به متخصص مشاور و روان شناس مراجعه کنید:
– به مدرسه نمی رود.
–  نمی تواند دوست پیدا کند.
–  حوصله میهمانی رفتن و تماشای مسابقات ورزشی را ندارد.
– از خجالتی بودنش ناراحت است و دلشوره دارد.

به شیوه ای که کودک شما برای آرام کردن کودک خجالتی نمایش به کار می گیرد دقت کنید زیرا می تواند حاوی سرنخ هایی در مورد علل خجالتی بودن فرزند شما باشد

تحقیقات نشان می دهد، کودکان خجالتی، متفکر، هم دل و متکی به خود هستند، اما برای کشف و دست یافتن به چیزهای تازه تلاش نمی کنند. آنها به سختی با موقعیت های تازه هماهنگ می شوند و زمان بیشتری نیاز دارند تا با دیگران گرم بگیرند. برقراری ارتباط را دوست دارند اما چنین نمی کنند چون می ترسند یا بلد نیستند.

چطور می توانیم به فرزند خجالتی خود کمک کنیم؟

توجه به این نکات در روند درمان ضروری است و مراقبان و والدین باید این نکات را در نظر بگیرند:

گفت و گو با همسالان

به فرزندتان کمک کنید تا گروهی از همسالانش را دعوت و با آنها گفت و گو کند. این کار سبب می شود فرزندتان از ارتباط برقرار کردن نترسد.

اعتماد به نفس اش را افزایش دهید

وقتی فرزندتان می خواهد به میهمانی برود اعتماد به نفس اش را افزایش دهید. اگر پی بردید فرزندتان در کنار سایر همسالان از میهمانی لذت نمی برد از متخصص مشاور و روان شناس کمک بگیرید.

در رستوران او غذا سفارش دهد

به فرزندتان اجازه دهید تا از مهارت های اجتماعی اش در موقعیت های گوناگون استفاده کند. از فرزندتان بخواهید تا با صندوق دار فروشگاه حرف بزند و پول پرداخت کند. هنگامی که در رستوران هستید از او بخواهید غذا سفارش دهد.

از مقایسه کردن پرهیز کنید

به او عشق بورزید و تاییدش کنید. از واژه های تمسخرآمیز مانند ترسو، خجالتی، دست و پاچلفتی و بی عرضه استفاده نکنید.از سرزنش کودک به دلیل بازی نکردن با همسالان بپرهیزید. او را با دیگران مقایسه نکنید و اجتماعی بودن اطرافیانش را به رخ او نکشید.

به دیگران نگویید خجالتی است

به کودک برچسب خجالتی بودن نزنید و اگر سوم شخصی در یک جمع از شما پرسید، آیا کودکتان خجالتی است، بلافاصله پاسخ دهید: خیر، کمی زمان نیاز دارد تا به موقعیت جدید عادت کند.به کودک مسئولیت های کوچک بدهید و اعتماد به نفس او را تقویت کنید.

نقش بازی کنید

از طریق نقش بازی کردن و با استفاده از عروسک های کودک و به کار گرفتن خود کودک در این نمایش ها می توانید به نتایج خوبی برسید. مثلا می توانید از عروسک یا عروسک های خیمه شب بازی در این نمایش ها استفاده کنید یا اینکه بدون هیچ وسیله ای خودتان به ایفای نقش بپردازید.

کودکان خجالتی، متفکر، هم دل و متکی به خود هستند، اما برای کشف و دست یافتن به چیزهای تازه تلاش نمی کنند. آنها به سختی با موقعیت های تازه هماهنگ می شوند

فرزند خود را در شرایط داخل شدن به کلاس قرار دهید و به عملکرد او دقت کنید اینکه چه می کند و چه می گوید. حالا شرایط را تغییر دهید خود شما نقش کودک خجالتی را بازی کنید و او را در جایگاه مربی کلاس بگذارید که می خواهد به کودک خجالتی کمک کند. به شیوه ای که کودک شما برای آرام کردن کودک خجالتی نمایش به کار می گیرد دقت کنید زیرا می تواند حاوی سرنخ هایی در مورد علل خجالتی بودن فرزند شما باشد.

علت را جویا شوید

حتما دلیلی دارد که فرزند شما در منزل به یک شیوه عمل می کند و دربیرون خانه و در حضوردیگران به شیوه ای دیگر. و ممکن است در بیان علت آن مشکل داشته باشد. با چند سوال جستجوگر ممکن است بتوانید به ریشه مشکل برسید.

در پیدا کردن دوست به او کمک کنید

برای همه پیدا کردن دوست یک کار راحت و طبیعی به نظر نمی رسد به خصوص برای خردسالانی که هنوز مدرسه نمی روند، زیرا برای آنان یک فعالیت کاملا جدید است که ممکن است کودک را خیلی درگیر کند. بنا بر این کمی در این کار مداخله کنید. به آرامی در این مسیر گام بردارید. کودک خود را به یکی از هم سن و سالانش معرفی کنید فرقی نمی کند که همکلاسی اش باشد یا فرزند یکی از همسایگان. اگر احساس کردید آنها با هم راحت هستند و فرزند شما توانست با او بجوشد. از آن کودک دعوت کنید تا برای بازی پیش فرزند شما بیاید.

اورا آماده کنید

اگر فرزند شما قرار است در یک مهمانی تولد شرکت کند یا هر جای دیگری که ممکن است او در آن شرایط احساس راحتی نکند، شما باید جلوتر از زمان باشید و از صبح آن روز در مورد جایی که قرار است برود، کسانی که آنجا حضور دارند و اتفاقاتی که قرار است آنجا بیفتد با وی صحبت کنید. و یک بازی کوچک در باره آن، ممکن است به کودک شما کمک کند که در آن شرایط احساس بهتری داشته باشد.

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شدعلامتدارها لازمند *

*