امروز خراسان جنوبی_محمدراعی فرد
آنقدر که به چالشهای بزرگ وعمیق وعظیم سیاسی وفرهنگی واقتصادی اهمیت داده میشود وآشوب آنها نه اینکه کم نمیشود بلکه زبانههای سوزانش جامعه را در لهیبی دائمی قرارداده ومیدهد. شاید کمتر کسی می داند که فاجعه محیط زیستی چه بلای مرگباری را بر سرمان حاکم کرده است. اکثریت مردم حتی معنا ومفهوم محیط زیست را درک نمیکنند و اصولاً برای شان اهمیتی هم ندارد. اینکه محیط زیست بستر یک زیست بوم ماندگاراست؛ نه اینکه جایگاهی درافکارعمومی ندارد بلکه بیشتر بازیچه دست مسئولین و مدیرانی است که اصولاً نمیدانند محیط زیست چیست وچه تاثیری بر آینده نسلهایی دارد که هنوز پا برعرصه وجود نگذاشتهاند.بی اغراق وبراساس فکتها و مدارک و مستندات موجود، محیط زیست تقریباً در حال نابودی است بی آنکه هیچگونه راهکارعلمی وتخصصی برآن مترتب باشد.تقریباً کسانی که مفهوم محیط زیست و شرایط زنده ماندن آن را میفهمند ومیدانند در کل مجموعه زیست محیطی ممکن است به تعداد انگشتان یک دست هم نرسد. لذا به دلیل فقرعلمی وامکانات و تخصص های لازم میدان برای نابودی محیط زیست کاملاً آماده شده است.بحث ناترازی وورشکستگی آبی وخشک شدن تالابها ورودخانهها و خالی شدن ظرفیت سدها ونابودی جنگلها و مراتع، سالیان درازی است که درحال وقوع است ومدیران می آیند و میروند وخروجی مدیریتی شان نابودی محیط زیستی است که اینک به وضوح قابل رؤیت ولمس است. وقتی ما توانمندی لازم برای برخورد و باور بحرانها را نداشته و نداریم و دائم دربحران زیست میکنیم و پرونده توسعه را بستهایم، مسلم است که اولین قربانی این ناهنجاری ها وبی کفایتی مدیریتی محیط زیست است که اینک در حال احتضارو مرگ است و رو به قبله شده است که نه نسل موجود که نسلهای آینده را نیز قربانی کرده است.محیط زیست یعنی زندگی، یعنی طراوت، یعنی سلامتی وامید، یعنی نسلی پویا، یعنی استاندارد یک زیست بوم ارزشمند، آیا همه اینها را داریم؟