وبسایت روزنامه امروز خراسان جنوبی
مطلب پیش رو در تلاش است تا به به بررسی موانع موجود بر سر راه گسترش پدیده گردشگری در کشور بپردازد.
در بخشهایی ازین مطلب می خوانید:
“….. پاگرفتن این صنعت نوپا در کشور نیازمند توجه ویژه ی مدیران ارشد دولتی به آن است. تربیت نیروی متخصص و خبره برای جذب گردشگر و ایجاد فضای رقابت بین آن ها می تواند به رشد گردشگری در کشور کمک کند. تا زمانی که به ورود توریسم به کشورمان به چشم یک ضرورت مهم نگاه نکینم، نمی توانیم آن را به منصه ی ظهور برسانیم. نیروی متخصص و آموزش دیده در جذب توریسم امری ضروری است که متاسفانه امروز کشور ما از آن بهره ی چندانی ندارد. بیشتر کسانی که در این حوزه فعالیت می کنند نه متخصصان آموزش دیده، بلکه سرمایه دارانی بوده اند که برای کسب سود به این حرفه وارد شده اند و به صورت تجربی مهارت هایی را به دست آورده اند.
ضعف امکانات رفاهی:
کشور ما هر چند که طبیعتی بکر و زیبا و آثار فرهنگی کهن و غنی دارد، اما باید بپذیریم که امکانات رفاهی گردشگری مانند هتل، مگامال ها و مراکز خرید، مراکز درمانی و مانند این ها ….”
آسیب شناسی گردشگری در ایران
از هر طرف که رفتم جز وحشتم نیافزود!
نویسنده: زینب قمی
گردشگری به عنوان یک صنعت مهم، در بخش اقتصاد خدماتی اهمیت ویژه ای در بالا بردن رشد اقتصادی، اشتغال زایی و درآمد سرانه دارد. این اهمیت برای کشورهای جهان سوم که اقتصاد تک محصولی و مبتنی بر فروش نفت دارند، دو صد چندان می شود. بسیاری از کشورهای دنیا از این صنعت بهره های اقتصادی زیادی برده اند و از طریق جذب گردشگر برای بالا بردن شاخص های اقتصادی خود استفاده کرده اند. اما ما متاسفانه با عدم رشد یا رشدکند این صنعت در کشور خود مواجه ایم.
ایران با وجود اینکه از نظر منابع طبیعی و جاذبه های گردشگری شرایط بسیار مناسبی دارد، و در ده رده ی نخست دنیا قرار دارد، اما در مورد جذب مخاطب متاسفانه چندان قوی عمل نکرده است. در این نوشتار، هدف آن است که به بررسی آسیب شناسی و دلایل ضعف کشورمان در این صنعت مهم و پر ارزش بپردازیم.
تبلیغات منفی گسترده:
یکی از مهم ترین موانع رشد گردشگری در ایران، جنگ روانی و تبلیغات منفی ای است که کشورهای غربی علیه کشور ما در رسانه های رسمی خود انجام می دهند. آن ها با غلو و اغراق مشکلات کوچک، ایران را یک منطقه ی ناامن و توسعه نیافته جلوه می دهند که در آن هیچ رنگ و بویی از آرامش و حیات وجود ندارد و از این طریق باعث می شوند که گردشگران ملل مختلف از سفر به ایران منصرف شوند و کشورهای دیگری را برای بازدید انتخاب کنند. چرا که گردشگران به دنبال آرامش و بیزار از ناامنی جنگ و آشوب هستند. البته جایگاه جغرافیایی ایران نیز در این میان بدون تاثیر نبوده است. قرار گرفتن ایران در منطقه ی پرهیاهوی خاورمیانه و کشورهایی که درگیر جنگ های داخلی هستند، بر افکار عمومی دنیا نسبت به ایران نیز تاثیر داشته است.
تبلیغات مثبت ضعیف:
همانگونه که رسانه های غربی از کاه کوهی می سازند و یک مسئله ی کوچک را در کشور ما، همچون یک جنگ داخلی بزرگ نشان می دهند، ما دقیقا برعکس آن ها عمل می کنیم و هیچ گونه زمینه ای برای آشنایی گردشگران بین اللملی و زیبایی ها و توسعه یافتگی ایران ایجاد نمی کنیم. در نتیجه گردشگران که تنها همان تبلیغات منفی علیه ایران را تماشا کرده اند، از این سرزمین چیز دیگری در ذهن ندارند. پس طبیعی است که این کشور هم در لیست و اولویت آن ها نباشد. در این زمینه هر چقدر متولیان این صنعت تلاش کنند، باز هم کم است. تهیه مستند ها و فیلم ها برای رسانه های بین المللی، مصاحبه با گردشگران خارجی که به ایران آمده اند، نشر اخبار مربوط به گردشگری ایران به زبان خارجی و بازنمایی زیبایی های طبیعی و فرهنگی ای ایران به عنوان یک سرزمین کهن، می تواند اندکی از بار منفی جنگ روانی غرب علیه ایران بکاهد.
ضعف مدیریت و منابع انسانی متخصص:
پاگرفتن این صنعت نوپا در کشور نیازمند توجه ویژه ی مدیران ارشد دولتی به آن است. تربیت نیروی متخصص و خبره برای جذب گردشگر و ایجاد فضای رقابت بین آن ها می تواند به رشد گردشگری در کشور کمک کند. تا زمانی که به ورود توریسم به کشورمان به چشم یک ضرورت مهم نگاه نکینم، نمی توانیم آن را به منصه ی ظهور برسانیم. نیروی متخصص و آموزش دیده در جذب توریسم امری ضروری است که متاسفانه امروز کشور ما از آن بهره ی چندانی ندارد. بیشتر کسانی که در این حوزه فعالیت می کنند نه متخصصان آموزش دیده، بلکه سرمایه دارانی بوده اند که برای کسب سود به این حرفه وارد شده اند و به صورت تجربی مهارت هایی را به دست آورده اند.
ضعف امکانات رفاهی:
کشور ما هر چند که طبیعتی بکر و زیبا و آثار فرهنگی کهن و غنی دارد، اما باید بپذیریم که امکانات رفاهی گردشگری مانند هتل، مگامال ها و مراکز خرید، مراکز درمانی و مانند این ها شرایط چندان مساعدای در ایران ندارند. صنعت هتل سازی در ایران باید به صورت حرفه ای دنبال شود و پابه پای دنیا پیش برود. توریست اگر به ایران بیاید و با امکانات رفاهی همچون هتل های استاندارد و زیبا، حمل و نقل مناسب و سایر امکانات رفاهی با قیمتی معقول مواجهه شود، خود تبدیل به یک مولفه ی تبلیغاتی برای جذب توریست بیشتر به کشورمان می شود. گردشگر به کشور خود بازمی گردد و افراد دیگر را تشویق به این سفر می کند. امروزه متاسفانه آن گونه که باید، توریست ها از امکانات رفاهی در کل کشور برخوردار نیستند. توسعه ی نقطه ای و نامتوازن باعث شده که به جز پایتخت و یکی دو شهر دیگر، هتل ها و امکانات توریستی خوبی در اختیار مسافران نباشد. در ابتدا لازم است دولت از بخش خصوصی حمایت کند و آن ها را در ساخت امکانات زیربنایی یاری نماید. بدون وجود منابع ساختاری نباید انتظار داشته باشیم که گردشگران استقبال خوبی از کشور ما داشته باشند.