سرمقاله – جهل مرکب

امروز خراسان جنوبی_محمدراعی فرد

عملیات و شعارهای قبل از جنگ و پس از جنگ باید در کانالی رخ دهد که بشود به راحتی وشفاف آنهارا تحلیل کرد. نمی‌دانم که چرا در بستر واقعیت گریزی غنوده ایم و چشم برآن بسته ایم. هیچگاه به دنبال چرایی‌ها و آسیب شناسی‌ها نرفته‌ایم یا بهتر است بگوییم که نخواسته ایم برویم. چرا که در این صورت نه دورزدن تحریمی باقی می‌ماند و نه رانتی شکل می‌گرفت و نه فسادی کشور را زمین گیر می‌کرد. برای رسیدن به هدف باید شرایط را به نوعی طراحی کرد که تقسیم بندی خودی و غیرخودی شکل بگیرد تا زمینه های شکست در برنامه ها به گردن غیرخودی ها فراهم آید تا دایره غیرخودی ها هرروز بزرگتر و دایره خودی ها کوچک وکوچکتر شود.وقتی تن به این معادله دهیم یعنی دیگر حق اظهار نظر از تو سلب می‌شود و عدالت تبدیل به کلمه‌ای بی‌خاصیت می شود برای عوام و پرمعنا و باسود تضمین شده برای گروهی خاص. این زمین بازی دچار چنان تشتتی می‌شود که هر روز شاهد فسادهای غیرقابل باور چه در زمینه اقتصادی و فرهنگی و سیاسی و چه انشقاق وگسل‌های باور نکردنی بین دولت و ملت خواهیم بود. دوران پسا جنگی که هرروز ممکن است ادامه یابد؛ دوران عقلانیت و گزینه گویی وگزینه عمل ‌کردن است. جامعه ای که دوران پر از استرس و اضطراب جنگی دوازده روزه را پشت سرگذاشته و در بلاتکلیفی چه خواهد شد به سر می‌برد، نمیتوان و نباید به کسانی میدان داد که حرف‌ها و بازی با کلماتی بهت آور و بی ریشه بر زخم گشوده مردم نمک بپاشند و با بازتولید عصبیت اجتماعی متاع ارزشمند همبستگی ملی را شرحه شرحه کنند .این جهل مرکب و خطرناکی است که بدون هیچ دغدغه شغلی و مالی و هزار و یک بدبختی اجتماعی لاف زدن ناف ترامپ را سردهی تا تبدیل به طنز تلخی گردد و یا پستی از کشور رژیم صهیونیستی را بازنشردهی که با دو بمب اتمی نابود می‌شود و از سر شکم سیری، گردنت را بخوارانی و باز مدعی شوی که مکانیسم ماشه یا اسنپ بک کاغذپاره ای بیش نیست؛ همان ادبیات سخیف معجزه هزاره سوم که زیر پای مردم این کشور را خالی کرد و تکیه بر بادشان نمود. انگار در این کشور اتفاقی نیفتاده و هزاران میلیارد دلاری که فقط صدمه مالی بر مردم بار کرد فشفشه و ترقه شب چهارشنبه سوری بوده است.چرا نیروهای امنیتی و عقلای قوم فکری براین تریبونها نمی‌کنند؟ چرا باز باید مردم هزینه اش را بپردازند؟