پاشنه آشیلی که نباید فراموش شود

امروز خراسان جنوبی _ محمدراعی فرد
الی کوهن درسوریه ‌و اشرف مروان درمصر بیشترین خدمت را به اسراییل کردند ولی هر دو تندترین شعارها را علیه اسراییل سر می‌دادند و از نابودی اسراییل دم می زدند. آن‌ها با شعارهای تندشان برای خود اعتبار به دست آورده و اطلاعات نظامی را به اسراییل می‌دادند. داستان اشرف مروان و خویشاوندی‌اش با رییس جمهور مصر متفاوت است ولی نشان دهنده واقعیت‌های تلخی‌ست که نمی‌توان به سادگی از آن گذشت. آن چه در ایران رخ داد پرده تازه تری از روش نفوذ ویرانگر اسراییل را نشان می دهد. اهمیت شناخت این نفوذ چنان است که یادآوری سخنان چند سال پیش یونسی وزیر اطلاعات دولت اصلاحات در برابر آن اندک می نماید. بدون نفوذ گسترده و در جایگاه بالا این میزان خسارت ممکن نبود. فرماندهان ارشد کشور قربانی نفوذ و تزویر و ترور شدند. اگر این نفوذ نبود زیانهای این تجاوز چنین گسترده نمی شد. هنگامی که برخی اسیر سطحی نگری وکج فهمی می شود و با هیجان و شعار، گرفتار تنگ اندیشی‌هایی می گردد که دیده و شنیدهایم؛ آن گاه همه برنامه‌ها و پاره‌ای از امکانات به گونه ای کمک کننده متجاوز خواهند شد. آنگاه چاپلوسی ارزش می شود و راه برای نفوذی های ستایشگر گشوده می شود و دشمن در همه لایه ها نیروی خود را به کارمی‌گمارد. نفوذی ها که هرکس را که هشدار می دهد عامل دشمن قلمداد کرده و حصر، ‌بند و زندان سهم آن ها می شود. در این میان نقش نیروهای میدانی نیز نباید دست کم گرفته شود. مهاجمانی که نام مهاجر بر خود نهادند ‌و کاری کردند که هرگز از یاد نخواهد رفت و دستمزد مهمان نوازی ایرانیان را با خدمت به دشمنان ایران پاسخ دادند. پرسش مهم ترآن است که چه کس و یا کسانی راه ورود گسترده این افراد را  به شکل کنونی به ایران بازکردند. ملت ایران یقه آن ها را خواهد گرفت.