سرمقاله – برق رفت

امروز خراسان جنوبی_ محمد راعی‌فرد

قطعی برق ممکن است بنا به هر دلیلی در هر نقطه جهان هم رخ دهد مانند کوبا و اسپانیا که قطع سراسری برق را تجربه کردند یا در ژاپن که با قطع چند دقیقه‌ای برق وزیر مربوطه ضمن استعفا در نزد مردمش تا کمر خم می‌شود و عذرخواهی می‌کند. اما چنانچه قطع برق به صورت دائمی و هر روزه و تبدیل به یک روند عادی شود ضمن اینکه باید به دنبال چرایی آن بود می بایست نقد و بررسی دقیقی در این زمینه بعمل آید. همچنان که بارها و بارها این نقدها به عمل آمده اما هیچگاه به شکلی شفاف پاسخ داده نشده است که چرا چنین بلایی بر سر انرژی برق نازل شده است و چگونه است که در این سالها نتوانستیم به یک برنامه‌ریزی منسجم که تخصص در آن حرف اول را بزند دست نیافته‌ایم. مگر می‌شود بر اقیانوسی از نفت و گاز لمیده باشی اما مردمت به چنین سختی ها و مشقاتی مبتلا شوند؟ مگر میشود با میلیاردها دلاری که از فروش نفت، سالیانه به خزانه مملکت وارد میشود به مرحله ای برسیم که برای تأمین برق و گاز و آب این مردم به بن‌بست‌هایی چنین بزرگ برخورد کنیم.باید قبول کنیم که عیب در جای دیگری است که درآمدهای نفتی و غیرنفتی کشورمان انگار که آبی در آبکش ریخته می‌شود محو میگردد! درهرحال سؤالات فراوانی در ذهن هر شهروند در سراسر کشور سنگینی میکند که تقریباً هیچگاه به آن پاسخ داده نشده است. هرکسی آمد و رفت برای چنین اوضاع اسفباری توجیه کرد و زمینه توجیهات دیگری را برای نفر بعدی به ارث گذاشت. چرا نتوانسته‌ایم و نمی‌توانیم دخل و خرج مان را متعادل کنیم.  پس از هزینه های غیرقابل تصوری که نیروگاه برق اتمی بوشهر آن هم طی سالیان دراز بر دست این مردم گذاشت چه میزان برق تولید می‌کند که اکنون به چنین اوضاع رقت باری رسیده‌ایم؟ هنوز در اوسط فصل بهاریم و اینگونه مردم سرگردان و در مضیقه شدیدی قرار دارند و زندگی شان دچار مشکلات فراوان شده است.برق فقط یک کالا برای روشن کردن خانه ها و ابزارهای آن نیست. برق پایه تمدن و توسعه کشورهای دنیاست. هنوز تابستان و فصل خرماپزان آن نرسیده باید به فکر زمستان سرد و قطعی گاز هم باشیم. همانگونه که سدهای فراوان کشورمان در پایین ترین سطح ذخایر خود قرار دارند و امکان جیره بندی آب آنها وجود دارد.ما در زمینه توسعه یافتگی زمین گیر شده ایم که خروجی آن را در این روزها با گوشت و پوست خود لمس میکنیم.