به گزارش ایرنا، هرچند در حدود ۸۰ روز گذشته ثبات قیمت‌ها را در بازار راکد خودرو شاهد بودیم، اما در یکی دو روز گذشته قیمت خودروهای داخلی آهنگ کاهشی به خود گرفته است.

بیشترین کاهش قیمت در پژو ۲۰۷ اتوماتیک مدل ۱۴۰۱ دو رنگ اتفاق افتاد، به‌طوری که از محدوده قیمتی ۵۶۰ میلیون تومانی در بیستم تیرماه، امروز به حدود ۴۸۵ میلیون تومان رسیده است.

همچنین به گفته کارشناسان، با توجه به اینکه عرضه سایپا در هفته‌های اخیر خوب بوده شاهد کاهش قیمت‌های بازاری محصولات آن هستیم. به‌طوری که کوئیک، ساینا و تیبا هر یک بین سه تا هفت میلیون تومان افت قیمت داشته‌اند.

در گروه صنعتی ایران‌خودرو نیز از ابتدای هفته تاکنون شاهد افت ۲ میلیون تومانی پژو ۲۰۶ تیپ دو، کاهش سه تا چهار میلیون تومانی قیمت سمند و افت چهار میلیون تومانی پژو پارس بوده‌ایم.

در عین حال، قیمت خودروهای مونتاژی و خارجی تغییر چندانی نسبت به یکی دو ماه گذشته نشان نمی‌دهد.

«سعید موتمنی» رییس اتحادیه نمایشگاه‌داران خودروی پایتخت در این زمینه می‌گوید: با دریافت پالس‌ها و سیگنال‌های مثبت از احتمال امضا شدن برجام و در کنار آن پایین آمدن نرخ ارز، افت قیمت‌ها را در روزهای گذشته شاهد بودیم.

وی به ایرنا گفت: این روزها بازار دوباره دچار سکون مطلق شده و افراد دست از معامله کشیده‌اند تا ببینند نتیجه مذاکرات چه می‌شود؟

موتمنی، دلیل کاهش حدود ۷۵ میلیون تومانی قیمت پژو ۲۰۷ را عرضه خوب آن از سوی خودروساز عنوان کرد و افزود:‌ هر خودرویی که با کاهش عرضه مواجه شود، افزایش قیمت خواهد داشت.

وی در خصوص برجام معتقد است: اگر مذاکرات به نتیجه برسد، اثر روانی آن سبب می‌شود حداقل در هفته‌های ابتدایی شوک شدیدی در بازار شاهد باشیم.

این مقام صنفی بیان‌داشت: در عین حال نحوه و میزان عرضه خودرو از سوی خودروسازان داخلی نیز می‌تواند بر قیمت‌ها تاثیرگذار باشد.

به گزارش ایرنا، بررسی سایت‌های خودرویی و فضای مجازی در روز جاری حاکی است هر دستگاه پراید ۱۱۱ مدل ۹۹ صفر کیلومتر ۲۰۲ میلیون تومان، پراید ۱۳۱ حدود ۱۸۳ میلیون تومان، کوئیک دنده‌ای ۲۰۱ میلیون تومان، کوئیک آر (دو رنگ) ۲۰۸ میلیون تومان، کوئیک دنده اتوماتیک ۳۱۰ میلیون تومان، ساینا ۲۰۳ میلیون تومان و ساینا اس ۲۱۶ میلیون تومان قیمت‌گذاری شد.

همچنین در گروه ایران‌خودرو، هر دستگاه پژو ۲۰۶ تیپ دو ۳۰۰ میلیون تومان، پژو پارس معمولی ۳۱۲ میلیون تومان و پژو ۲۰۷ دنده‌ای سقف شیشه‌ای ۴۰۴ میلیون تومان ارزشگذاری شد.

در دسته مونتاژی‌ها نیز هر دستگاه جک اس ۵ کرمان‌موتور یک میلیارد و ۵۰ میلیون تومان، هایما اس۷ ایران‌خودرو ۹۶۵ میلیون تومان و پژو ۲۰۰۸ ایران‌خودرو (مدل ۱۳۹۹) یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون تومان قیمت دارند.

مساله آب در ایران به دو نوع کم‌آبی اقتصادی و کم‌آبی فیزیکی تقسیم می‌شود. کم‌آبی اقتصادی نتیجه مدیریت ضعیف منابع آبی و کم‌آبی فیزیکی ناشی از خشکسالی و نشان‌دهنده کمبود آب در یک منطقه است.

شکی نیست که تنوع آب و هوایی در ایران زیاد و اقلیم کشورمان یک اقلیم خشک و گرم است اما با همین اقلیم گرم و خشک تمدنی چندهزار ساله شکل گرفته که با همین شرایط آب و هوایی سازگار بوده است. درواقع بین آب و محیط زیست همواره یک ارتباط ارگانیگ و پیوسته برقرار است. بحرانی شدن وضعیت هر دو خود معلول علتی دیگر و ناشی از توسعه نامتوازن و ناپایدار در این سرزمین است.

بسیاری از شاخص‌ها نشان می‌دهد که در حال حاضر، ایران جزو کشورهای دارای «تنش آبی» محسوب می‌شود و اغراق نیست اگر بگوییم به سمت «بحران آبی» پیش می‌رود.

این وضعیت در حالی است که سیاست‌های توسعه در ایران سال‌هایی دراز بر مبنای توسعه صنایع‌آب‌بر بدون توجه به شرایط اقلیمی و تاب‌آوری اقلیمی بوده است.

بیشترین تخریب منابع آبی در استان‌های مرکزی 

استقرار صنایع آب‌بری چون فولاد که حداکثر مصرف و اتلاف آبِ بدون بازیافت را دارد طی دو دهه اخیر به شدت در ایران افزایش داشته و جالب آن‌که سیاست‌های دولتی نیز مجوز آن را صادر کرده است. به عنوان مثال در برنامه «سازگاری با کم‌آبی» که اردیبهشت ۱۴۰۰ از سوی «مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری» تهیه شده، در بخش مربوط به کاهش مصرف آب و صرفه‌جویی در صنایع و در استان اصفهان، طی سال‌های ۱۳۹۹ تا ۱۴۰۴ هیچ برنامه‌ای برای کاهش مصرف آب و صرفه‌جویی صنایع در این استان درنظر گرفته نشده و میزان صرفه‌جویی برابر با صفر درصد است.

این آمار به این معنی است که صنایع استان اصفهان ظرف ۵ سال و با مجوز رسمی از سوی دولت وقت، و به هر میزان که بخواهند می‌توانند از روان‌آب‌ها و منابع آب زیرزمینی استفاده کنند.

صنایع استان اصفهان ظرف ۵ سال و با مجوز رسمی از سوی دولت مستقر در اردیبهشت ۱۴۰۰، به هر میزان که بخواهند می‌توانند از روان‌آب‌ها و منابع آب زیرزمینی استفاده کنند

همچنین بنابر آمار تارنمای «انجمن فولاد ایران» تعداد شرکت‌ها و صنایع فولاد و ذوب آهن در ایران از سال ۱۹۹۹ تاکنون از ۱۵ کارخانه به ۲۱۲ رسیده که اغلب آن‌ها در استان‌های خشک (یزد و اصفهان، کرمان و …) و تحت عنوان ایجاد اشتغال در مناطق محروم فلات مرکزی ایران و بخش‌های شرقی کشور احداث شده‌اند. این آمار نشان می‌دهد که به ازای هر استان ۳.۵ کارخانه و شرکت مرتبط با تولید فولاد و ذوب آهن وجود دارد و این آمار در قیاس با تعداد جمعیت کشور به این معنا است که به ازای تقریبا هر ۳۷۷ هزار نفر در کشور، یک کارخانه تولیدی فولاد و ذوب آهن وجود دارد.

در نظر داشتن این آمار با توجه به وضعیت اقلیم استان‌هایی مانند یزد و اصفهان و جای‌گیری صنایع‌آب‌بر در این نواحی بسیار قابل تامل است و با ادامه روند کنونی در کشور، بیش از  ۱۲ میلیارد و ۱۱ میلیون و ۳۰۶ هزار و ۵۰۰ مترمکعب آب برای تولید محصولات فولادی و آهن اسفنجی در سال مصرف می‌شود. این میزان با توجه به حجم آب ذخیره در پشت سدهای کشور در سال جاری که رقمی بالغ بر ۱۷.۷ میلیارد مترمکعب برآورد شده، نشانگر این نکته است که اگر این صنایع قرار باشد از آب‌ پشت سدها استفاده کنند، بیش از ۶۷ درصد از آب ذخیره شده باید به این صنایع اختصاص یابد و قریب به ۳۲ درصد باقی‌مانده نیز برای سایر صنایع، کشاورزی- که مصرف‌کننده بیش از ۸۲ درصد از سرانه مصرف آب است- و نیز شرب باقی می‌ماند.(۱)

آب ذخیره شده در پشت سدهای کشور بیشتر برای مصارفی نظیر شرب و کشاورزی است(۲) و به این خاطر صنایع یادشده برای جبران کسری آب ناگزیر به استفاده از روان‌آب‌ها و منابع آب زیرزمینی هستند؛ اتفاقی که متاسفانه هم‌اکنون دامنگیر کشور شده و بیش از ۳۰۰ مورد از دشت‌های کشور را با بحرانی به نام «فروچاله‌ها و فرونشست‌ها» مواجه کرده است.

دست‌اندازی به منابع آب زیرزمینی و بحران فروچاله

آمار و ارقام می‌گوید استان یزد یا باید از منابع آب زیرزمینی استفاده کند یا کسری آب خود را (حدود ۷۶ میلیون مترمکعب فقط برای فولاد) از استان‌های همجوار مانند اصفهان یا حتی دورتر مانند چهارمحال‌وبختیاری تامین کندمتاسفانه هیچ‌گونه ارتباطی میان تراز آب موجود و میزان مصرف آب برای صنایع و کشاورزی در کشور وجود ندارد. به عنوان مثال در استان یزد نه تنها هیچ‌گونه رودخانه پرآب یا منبع آب بزرگی وجود ندارد بلکه جزو یکی از کم‌بارش‌ترین نقاط کشور هم محسوب می‌شود. یزد که بیش از ۲۸ کارخانه تولید فولاد و ذوب آهن را در خود جای داده، نسبت به تعداد کل کارخانه‌های فولاد و ذوب‌آهن، بیش از ۱۳.۲ درصد از صنایع آب‌بر را میزبانی می‌کند(۳).

این ارقام یعنی استان یزد یا باید از منابع آب زیرزمینی استفاده کند یا این میزان آب مورد نیاز خود را از استان‌های همجوار مانند اصفهان یا حتی دورتر مانند چهار محال و بختیاری تامین کند. به گفته مدیرعامل وقت شرکت آب منطقه‌ای یزد (در مرداد۹۹) ، تنها ۶۰ میلیون مترمکعب در سال آب از استان اصفهان به سمت یزد منتقل شده و سالانه بیش از ۸۹۹ میلیون متر مکعب آب از ۶ هزار و۷۴۱ منبع زیرزمینی شامل چاه، چشمه و قنات برداشت می‌شود که از این میزان ۷۶۶ میلیون متر مکعب از چاه‌های عمیق و نیمه عمیق، ۴۰ میلیون مترمکعب از چشمه‌ها و ۱۸۳ میلیون مترمکعب از قنات‌ها تامین می‌شود(۴).

با وجود این کاستی‌های آبی، ظرفیت تولید فولاد در استان یزد هر روز در حال افزایش است و چشم‌انداز تولید فولاد در این استان به گفته «محمدرضا تابش» نماینده سابق اردکان یزد (در اسفند ۹۳) بیش از ۱۵ میلیون تن در سال پیش‌بینی شده و با جدیت در حال پیگیری است. به گفته تابش، یزد جایگاه ویژه‌ای در تولید فولاد کشور دارد به نحوی که ۱۵ درصد فولاد کشور یعنی ۴.۵ میلیون تن، در استان یزد تولید می‌شود(۵).

در نظر داشتن این آمار و ارقام با میزان مصرف آب برای تولید هر تن فولاد نکات بسیار مهم‌تری را نمایان می‌کند. به عبارتی در حال حاضر و تنها برای تولید همین ۴.۵ میلیون تن فولاد در استان یزد بیش از یک میلیارد و ۳۵ میلیون متر مکعب آب نیاز است. جدول ذیل اطلاعات را به صورت دقیق‌تر نشان می‌دهد.
آمار جدول بالا با در نظر داشتن میزان آب انتقالی به این استان و استفاده از منابع آب زیرزمینی نشان‌دهنده یک فاجعه زیست‌محیطی برای این استان و حتی استان‌های همجوار است. به گفته مدیرعامل آب منطقه‌ای یزد کل آب مصرف شده در استان یزد (منابع انتقالی و زیرزمین) جمعا ۹۵۹ میلیون مترمکعب است. در حالی‌که با توجه به میزان تولید کنونی فولاد که تنها ۱ میلیارد و ۳۵ میلیون مترمکعب آب را مصرف می‌کند، آمار به دست آمده بیش از ۷۶ میلیون متر مکعب تنها برای صنعت فولاد استان یزد کسری دارد.
بایددر نظر داشت که آمار یادشده تنها در رابطه با صنعت فولاد و در یک استان و آن هم یزد بوده و میزان مصرف آب کشاورزی و شرب و سایر صنایع (شیشه‌سازی، کاشی‌سازی، قطعه‌سازی و …) در نظر گرفته نشده که قدر مسلم در نظر داشتن این میزان می‌تواند عمق بیشتری از فاجعه را بازگو کند. این آمار و ارقام به معنای دست‌اندازی بیش از حد به طبیعت و بهره‌برداری بیش از اندازه از آب‌های زیرزمینی و پاسخ طبیعت در قالب فرونشست و فروچاله است.

 تعریف خانه‌داری از گذشته تا امروز تغییر کرده است. درگذشته نگاه به خانه‌داری محدود به شستن و پختن بود اما این روزها خانه‌داری بسیار تغییر کرده است. قدیمی‌ها به دلیل تعداد فرزندان زیاد وقت کمتری را صرف تربیت و بازی با کودکانشان می‌کردند و تعداد خواهر و برادرها انقدر زیاد بود که بچه‌ها خودشان را با همدیگر سرگرم می‌کردند؛ وقتی هم که بچه‌ها بزرگ می‌شدند کارهای خانه تقسیم می‌شد و بار بزرگی از روی دوش مادر خانه برداشته می‌شد اما امروزه نظافت و تهیه غذا بخشی جزئی از وظایف یک زن خانه‌دار است؛ تربیت و رسیدگی به کودکان، خرید مایحتاج خانه، رسیدگی به همسر و گاهی کار بیرون از خانه بخشی دیگر از وظایف زنان خانه‌دار است که گاهی فشار مضاعفی را به آن‌ها وارد می‌کند.

کاری بدون حتی یک روز مرخصی

زن خانه‌دار یک وظیفه معین ندارد بلکه مجموعه‌ای وظایف از مدیریت امور داخلی خانه تا برنامه‌ریزی‌های خانواده را بر عهده دارد. همه مشاغل ساعت کاری مشخصی دارند اما زنان خانه‌دار تمام‌روز مشغول کارهای خانه هستند. آن‌ها اغلب گلایه می‌کنند که:” هیچ زمانی برای یک روز استراحت کامل را نداریم”، “هیچ‌وقت نشده بتوانیم یک سریال را بدون دغدغه تا آخر نگاه کنید- همیشه آخر فیلم‌ها را از دست می‌دهیم”، “هرروز باید به این فکر کنیم که برای ناهار و شام چی درست کنیم که همه دوست داشته باشند”، “هیچ زمان آزادی برای ورزش یا کتاب خواندن نداریم”، “ما از وقتی که از خواب بیدار می‌شویم تا آخر شب که چراغ‌ها را خاموش‌کنیم در حال فعالیت هستیم”. باوجود سختی‌های خانه‌داری، تصور کنید یک زن شاغل هم باشد، در این صورت می‌توان گفت که سخت‌ترین شغل جهان، شاغل بودن در کنار مادری و خانه‌داری است.

کار خانه نوعی ورزش کردن است

اگرچه انجام کارهای خانه خسته‌کننده و کسل‌کننده است اما مطالعات بسیاری نشان می‌دهد که انجام کارهای خانه می‌تواند اثری مشابه دویدن، پیاده‌روی و شنا داشته و  طول عمر را افزایش دهد. بر اساس پژوهش‌های انجام‌شده، انجام کارهای خانه می‌تواند سبب حفظ سلامت بدن شود. علاوه بر این، انجام کارهای خانه در سوزاندن کالری مفید است؛ به‌طوری‌که با حدود ۳۰ دقیقه جاروکشیدن ۱۳۰ کالری سوزانده می‌شود.

کار زیاد خطرناک است

انجام کارهای خانه باوجود مزایایی که برای سلامتی دارد اما به همان اندازه فعالیت بیش‌ازاندازه در خانه می‌تواند برای سلامت قلب خطرناک باشد. مطالعه دانشمندان دانشکده پزشکی دانشگاه پیتسبرگ در ایالات‌متحده نشان داد که کارهای خانه مانند پخت‌وپز، تمیز کردن و خرید مایحتاج خانه می‌تواند استرس‌زاتر از حضور در محل کار باشد.

در این مطالعه، دانشمندان بیش از ۱۰۰ مرد و زن شاغل را مورد آزمایش قراردادند و دریافتند زنان که بیشتر مسئولیت اداره خانه را بر عهده می‌گیرند نسبت به مردان، به‌طور قابل‌توجهی فشارخون بالاتری داشتند.

همچنین یک گزارش جدید نشان داد که کار بیش از ۵۵ ساعت در هفته با افزایش خطر مرگ مرتبط است اما کارشناسان می‌گویند که این ساعت کارِ مشخص همیشه به این معنی نیست که فردی بیش‌ازحد کار کرده است؛ آن‌ها می‌گویند باید به دنبال نشانه‌هایی باشید که نشان می‌دهد کار شما را خسته می‌کند و بر سلامت شما تأثیر می‌گذارد.

به گزارش سازمان جهانی بهداشت، کار بیش‌ازحد منجر به مرگ ۷۴۵۰۰۰ نفر براثر سکته مغزی و بیماری قلبی در سال ۲۰۱۶ شد. بنابراین، محافظت از خود در برابر کار بیش‌ازحد می‌تواند به معنای واقعی کلمه یک موضوع مرگ وزندگی باشد اما این مسئله برای زنان خانه‌دار و به‌ویژه زنان شاغلی که مسئولیت کار خانه را نیز بر عهده‌دارند یک مشکل جدی است.

راه‌های تشخیص علائم تأثیرگذار کار خانه بر سلامتی

سازمان جهانی بهداشت در گزارش خود، کار بیش‌ازحد در خانه و خارج از خانه را بیش از ۵۵ ساعت در هفته تعریف کرده است. این مطالعه نشان داد که ۵۵ ساعت یا بیشتر کار کردن در هفته، در مقایسه با ۳۵ تا ۴۰ ساعت کار در هفته، ۳۵ درصد بیشتر خطر سکته مغزی و ۱۷ درصد بیشتر خطر مرگ ناشی از بیماری ایسکمیک قلبی را افزایش می‌دهد.

ممکن است به این تعریف نگاه کنید و بگویید که در حال کار بیش‌ازحد هستید اما چگونه می‌توانید علائمی را که بر سلامتی شما تأثیر می‌گذارد، تشخیص دهید؟

دکتر مارشا براون، روانشناس بالینی و کارشناس بهداشت روان می‌گوید: «فرقی نمی‌کند خانه‌دار باشید یا بیرون از خانه اشتغال داشته باشید، به‌طورکلی کار بیش‌ازحد بر ما تأثیر فیزیکی نمی‌گذارد، بلکه به طرق مختلف ظاهر می‌شود. برخی از علائمی که باید مراقب آن‌ها باشید، عبارت‌اند از:

روان‌شناختی: احساس ناراحتی، مشکل در حل مشکلات، بدخلقی یا تحمل کمتر نسبت به مسائل کار وزندگی.

جسمانی: احساس خستگی، سردرد، احساس تنش یا آرامش نداشتن، احساس تهوع یا معده درد.

عاطفی: همیشه مضطرب یا نگران بودن، احساس ترس و درماندگی.

بین فردی: درگیری بیشتر با عزیزان در خانه.

رفتاری: بیشتر اشتباه کردن، کمتر خوابیدن و کمتر استراحت داشتن.»

چگونه از سلامت خود در برابر فشار کار خانه محافظت کنیم؟

گاهی برخی زنان علاوه بر مسئولیت کار خانه‌ی خود، مسئولیت مراقبت و نگهداری از والدینشان را نیز بر عهده‌دارند و برخی دیگر نیز درکنار خانه‌داری بیرون از خانه شاغل هستند؛ در چنین شرایطی فشار کاری مضاعفی بر روی این زنان وارد می‌شود و ازآنجایی‌که امکان ترک کار و شانه خالی کردن از مسئولیت‌های زندگی وجود ندارد، لازم است این دسته از زنان با انجام راهکارهایی از سلامت جسم و روانشان مراقبت کنند:

-برای مقابله با فشار کار، زمانی را برای ورزش، پیاده‌روی یا حتی مدیتیشن اختصاص دهید. این گام‌های به‌ظاهر کوچک نه‌تنها به کاهش استرس شما کمک می‌کند بلکه بهره‌وری شما را در بلندمدت افزایش می‌دهد و با انجام این کارها احساس مفید بودن خواهید کرد.

-برای انجام کارهای خانه حدومرز قائل شوید و برخی از مسئولیت‌ها مثل خرید و شستن ظرف‌ها را با اعضای خانواده تقسیم کنید.

-لزومی ندارد برای اینکه همه کارها را در یک روز تمام کنید، به خودتان فشار وارد کنید. برای انجام کارهای خانه برنامه‌ریزی کنید و در هفته یک روز را به‌طور کامل به خودتان استراحت دهید.

به گزارش خبرنگار مهر، یکی از هشت فرمان رئیس جمهور برای صنعت خودروسازی که اسفند ماه سال ۱۴۰۰ صادر شد، اشاره به رفع ممنوعیت واردات خودرو که از سال ۹۷ آغاز شده بود، داشت.

در فرمان رئیس جمهور آمده بود که «به منظور افزایش رقابت پذیری و رفع شائبه انحصار، متناسب سازی قیمت خودرو و جبران کمبود تولید به میزان مورد نیاز بازار، موانع قانونی و اجرایی واردات خودرو در سال ۱۴۰۱، حداکثر ظرف سه ماه آینده رفع گردد و با افزایش صادرات خودرو و قطعات، نسبت صادرات به واردات در صنعت خودرو افزایش یابد.»

پس از کش و قوس‌های فراوان در مورد واردات یا عدم واردات خودرو در اوایل سال جاری و سپس تنظیم آئین نامه واردات خودرو، ۲۱ تیر ماه منوچهر منطقی معاون صنایع حمل و نقل وزیر صمت بر اساس صحبت‌های فاطمی امین وزیر صمت که از ماه‌ها قبل و منطبق با فرمان رئیس جمهور خبر از واردات خودرو به کشور می‌داد، وعده ورود خودرو تا شهریور ماه را داد و اعلام کرد که «اجرایی شدن این آئین نامه منوط به مصوبه هیئت دولت است ضمن اینکه بر اساس برنامه‌ریزی صورت گرفته، تا شهریور ۱۴۰۱ واردات خودرو انجام می‌شود.»

منطقی حتی روز گذشته (۲۳ مرداد ماه) دوباره در مورد واردات خودرو صحبت و اعلام کرد که «زمانی که قرار است خودرو با قیمت مشخص و برای طیف خاصی وارد شود، مهندسی معکوس انجام می‌شود؛ به این معنی که هزینه حمل و نقل، تعرفه گمرکی، اسقاط (برای واردات هر خودرو ۲ خودرو باید اسقاط شود) و غیره محاسبه خواهد شد. سپس مشوق‌هایی برای کاهش مؤلفه‌های مذکور پیش‌بینی می‌شود تا قیمت هدف برای خودروهای اقتصادی به دست آید. بنابراین مشوق‌هایی برای واردات خودروهای اقتصادی در نظر گرفته شده است؛ به‌طور مثال تعرفه واردات تا ۲۰ درصد کاهش می‌یابد یا از اسقاط معاف می‌شوند.»

البته منطقی در این اظهارات اشاره‌ای به زمان واردات خودرو و وعده‌های صمت در خصوص انجام واردات در نیمه نخست سال نکرده است.

هیچ خبری از آئین نامه نیست

بر این اساس، تا لحظه تنظیم این گزارش هیچ خبری در مورد تصویب آئین نامه واردات خودرو در هیأت دولت منتشر نشده و تنها اخبار متناقضی از جانب نمایندگان مجلس رسانه‌ای شده است؛ به عنوان نمونه علیرضا سلیمی عضو هیأت رئیسه مجلس اخیراً در یک اظهارنظری در مورد سرنوشت آئین نامه واردات خودرو گفته است که «مسئولین مربوطه گفته‌اند که در حال طی کردن مراحل نهایی تصویب این آئین‌نامه هستیم؛ اما مشخص نیست که این تأخیر با چه توجیهی صورت می‌گیرد. دولت باید هر چه سریع‌تر آن را به مجلس ارائه کند تا مجلس آن را با قانون تطبیق دهد تا مشکلی نداشته باشد.»

اما از سویی دیگر نصراله پژمانفر رئیس کمیسیون اصل ۹۰ مجلس در اظهارنظری گفته است که «پیش کشیدن مسئله واردات خودرو تنها تلنگری به خودروسازان بود تا کیفیت خودروهای خود را بالا ببرند. در واقع این همه هیاهو و گمانه‌زنی تنها برای این بوده که خودروسازان احساس خطر کنند و بخواهند کیفیت خودروهای خود را بالا ببرند.»

به گزارش مهر، عدم تعیین تکلیف واردات خودرو و انتشار اظهارات متناقض از سوی مسئولان کشور، تنها نتیجه‌ای که داشته تشدید رکود در بازار خودرو و بلاتکلیفی خریداران و البته فروشندگان بوده است، چراکه طبق گفته فعالان بازار، بازیگران این بازار از حدود ۴ ماه پیش منتظر تعیین تکلیف واردات بوده و هر گونه تصمیم گیری در مورد خرید یا فروش خودرو را منوط به این سیاست کرده‌اند.