وبسایت روزنامه امروز خراسان جنوبی
ما کلمات را گاه، اشتباه معنا می کنیم. مفاهیم را «چپه» می فهمیم برخی از ماها. به همین برداشت غلط، افتخار هم می کنیم! تعجب نکنید، ببینید در دیار ما، «مرد» چه معنا می شود و رابطه او را با همسرش که در حقیقت باید بانوی خانه باشد، چگونه تعریف می کنیم؟ برای من اتفاق افتاده، شما هم حتما دیده اید که گاه مرد و زن با هم از سر کار برمی گردند و هنوز به خانه نرسیده، جناب مرد می گوید: پس کو چای و غذا؟! این هم میان شهری ها که هر دو کارمند هستند دیده می شود و هم میان روستائیان که هر دو شانه به شانه هم کار می کنند. بی چاره زن که باید دوبرابر کار کند و صدایش هم در نیاید چون به مردانگی آقا بر می خورد!. دو برابر هم کار می کند زن، تازه «ضعیفه» هم خوانده می شود! نمی خواهم رفتارهای نسنجیده از این دست را بسان خاطره مکرر اما تلخ یادآور شوم بلکه می خواهم همه ما مردان را به همراهی مولا علی (ع) که به حق «شاه مردان» می خوانیم شان ، دعوت کنم که در خانه، همیار بانوی خانه است و در این گزارش تاریخی و معرفتی، به کلام رسول اعظم خدا(ص) راه می یابیم که ؛ حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام فرمود: «روزی رسول خدا صلی ا… علیه و آله بر ما در منزل وارد شد. فاطمه علیها السلام نزدیک دیگ غذا نشسته بود و من هم برایش عدس تمیز می کردم. آن حضرت مرا با لقب ابالحسن می خواندند، عرض کردم: بفرمایید. اظهار داشتند: بشنو از من آنچه را که به دستور پروردگارم می گویم!»«هیچ مردی نیست که در کارهای منزل به همسرش کمک کند مگر اینکه پاداش او به هر تار مویی که بر بدنش روییده باشد، ثواب یک سال عبادتی است که تمام روزهایش را روزه گرفته و تمام شب هایش را به عبادت ایستاده، شب زنده داری کرده باشد. و خداوند به او ثوابی می بخشد که به انبیای صابر خود مثل حضرت داوود و یعقوب و عیسی علیهم السلام بخشیده باشد».
ای علی!« کسی که در کارهای خانه به همسر خود بدون سرکشی و دلتنگی و تکبر خدمت نماید، پروردگار اسمش را در دفتر شهدا ثبت می کند و برایش به هر روز و شبی ثواب هزار شهید و به هر قدمی که بر می دارد به آن مرد ثواب حج و عمره می دهد و به هر قطره ای که از بدنش عرق بیاید یک خانه در بهشت برایش منظور می نماید».
ای علی!« یک ساعت خدمت کردن به همسر در کارهای خانه بهتر از عبادت هزار سال و هزار حج و هزار عمره و بهتر از آزادی هزار بنده در راه خدا و هزار جنگ در راه دین و عیادت از هزار مریض و هزار نماز جمعه و هزار تشییع جنازه و هزار گرسنه ای که برای رضای خداوند رحمان سیر گردد و هزار برهنه را پوشاند و هزار اسب در راه پروردگار دادن و برایش بهتر از هزار دینار به مستمندان صدقه دادن و بهتر از تلاوت تورات و انجیل و زبور و قرآن است و بهتر از آزاد کردن هزار اسیر و بخشیدن هزار شتر به فقراست و چنین مرد خدمتکار به همسر از دنیا بیرون نمی رود مگر این که جایگاه خوب خود را در بهشت ببیند».
ای علی!«کسی که روگردانی و تکبر نکند در خدمت به همسرش بدون حساب وارد بهشت می شود.»
ای علی! «خدمت به همسر کفاره ( پاک کننده) گناهان کبیره است و خاموش کننده آتش خشم پروردگار جبار و صداق ازدواج با حور العین و این خدمت موجب زیادی خوبی ها و علو مقام است».
ای علی! « خدمتکار همسر نمی شود مگر شخص صدیق و درستکار و یا شهید و یا مردی که خداوند متعال خیر دنیا و آخرت را برایش خواسته باشد.»(بحار ج۱۳ ص۱۳۳ ، جامع الاخبار ص ۱۰۲) نمی خواهم حرفی اضافه کنم که جایی هم ندارد. کلام پیامبر مثل خورشید روشن و راه نماست فقط این را عرض می کنم که آن رفتار مولاعلی است در منزل و این کلام رسول ا… (ص) است در باره همراهی با همسر، حالا ما در کجای این معادله قرار داریم و در این درس، چه نمره ای می گیریم؟ با خودمان اگر صادق باشیم، از همین لحظه در فهم خود از کلمات و سبک زندگی خود تجدید نظر خواهیم کرد….همین!
